Συγκλονιστικές αποκαλύψεις για τα γυρίσματα της ταινίας «Maria», το διαμέρισμα της Μαρίας Κάλλας και το γιοτ του Ωνάση που χρησιμοποιήθηκε για τις σκηνές με την Αντζελίνα Τζολί.

Πολλά είναι τα ερωτήματα που μπορεί να έχει κανείς βλέποντας το «Maria», τη νέα βιογραφική ταινία του σκηνοθέτη Πάμπλο Λαραΐν για τη Μαρία Κάλλας, που προβάλλεται στο Netflix.

Είναι όντως η Αντζελίνα Τζολί που τραγουδάει; Συνάντησε πράγματι η Κάλλας τον JFK;» -αλλά ένα από με τα μεγαλύτερα ερωτήματα είναι πώς μπορούμε να μάθουμε περισσότερα για εκείνο το διαμέρισμα όπου έζησε η Κάλλας.

Η ταινία ασχολείται με τις τελευταίες ημέρες της ζωής της Κάλλας, και ενώ ένα μεγάλο μέρος της είναι μυθιστορηματικό - παρόμοια με τη δουλειά του Λαραΐν σε προηγούμενες ταινίες όπως το Jackie και το Spencer - όταν πρόκειται για το διαμέρισμα στη λεωφόρο Georges Mendel 36, όπου η La Divina πέρασε όντως τις τελευταίες ημέρες της, υπάρχουν ερωτήματα για το κατά πόσο είναι πιστό αντίγραφο.

«Υπήρξε πολλή έρευνα», λέει ο Guy Hendrix Dyas, ο σχεδιαστής παραγωγής της ταινίας. «Το στιλ του Πάμπλο έχει εξελιχθεί σε αυτή την πολύ ενδιαφέρουσα τεχνική αφήγησης: θα κινηθεί με μεγάλη επιτυχία ανάμεσα στη φαντασία και την πραγματικότητα, οπότε για μένα ήταν ένα όνειρο να δουλέψω μαζί του».

Το διαμέρισμα της Μαρίας Κάλλας στο Παρίσι αναδημιουργήθηκε από τον Dyas και τον σκηνοθέτη χρησιμοποιώντας τόσο πραγματικά στοιχεία του σπιτιού όσο και φανταστικά διακοσμητικά στοιχεία.

«Πήγαμε στο Ίδρυμα Μαρία Κάλλας στο Παρίσι και κοσκινίσαμε τις προσωπικές της επιστολές και τα αντικείμενά της», λέει. «Ήταν καταπληκτικό να κρατάω στα χέρια μου επιστολές που είχε γράψει στον Αριστοτέλη Ωνάση».

Ο σχεδιαστής παραγωγής και ο σκηνοθέτης φρόντισαν επίσης να γνωρίσουν το Παρίσι της Κάλλας εκτός σπιτιού. «Είναι κάτι σαν συνήθεια πλέον για τον Πάμπλο και εμένα», λέει ο ίδιος. «Περπατήσαμε όλο το Παρίσι, πήγαμε σε όλα τα εστιατόρια που επισκεπτόταν η Μαρία, τα καφέ και τις καφετέριες και επισκεφτήκαμε το διαμέρισμά της. Δεν μου επιτρεπόταν να τραβήξω φωτογραφίες, αλλά σχεδίασα τη διαρρύθμιση και έτσι έχτισα το σκηνικό». Αυτά τα σκίτσα θα χρησιμοποιούνταν επίσης για την αναδημιουργία της τέχνης στους τοίχους της Κάλλας, στη ματαιοδοξία της, ακόμη και στο κρεβάτι της.

Και μετά, φυσικά, υπήρχε και η φαντασία. «Το σενάριο του Στίβεν Νάιτ ήταν εξαιρετικό, απολύτως λαμπρό, και νομίζω ότι ο Πάμπλο ξεκίνησε ακολουθώντας το με μεγάλη θρησκευτική ευλάβεια», λέει ο Hendrix Dyas.

«Και στη συνέχεια, καθώς αρχίζει να ζει με τα πάντα, αρχίζει να εξελίσσεται και να προκύπτουν νέες ιδέες. Του έριξα την ιδέα να υπάρχουν όλες αυτές οι προτομές και τα αγάλματα στο διαμέρισμα, η οποία ήταν εντελώς φανταστική. Δεν τα είχε, αλλά τα βάλαμε εκεί γιατί ήταν ένας οπτικός τρόπος να εκφράσουμε τον πόνο και τη συντριβή που είχε η Μαρία πίσω από την ομορφιά και της τελειότητα. Για μένα, ήταν ένας υπέροχος και σεβαστός τρόπος να δείξουμε στο κοινό το πρόσωπο με το οποίο είχαμε να κάνουμε. Επίσης, ήταν τοποθετημένα προσεκτικά, ώστε όταν κοιτούσε το είδωλό της στον καθρέφτη, μπορούσες να δεις τότε τα αγάλματα πίσω της».

Ένα μέρος στην ταινία που δεν είχε πολλές απαιτήσεις ήταν το γιοτ του Αριστοτέλη Ωνάση, όπου η παραγωγή μπόρεσε πράγματι να κάνει γυρίσματα.

«Η παραγωγή στήθηκε στη Βουδαπέστη, αλλά κάναμε γυρίσματα στην πόλη σαν να ήταν το Παρίσι», λέει ο Hendrix Dyas. «Πήγαμε στο Παρίσι για τέσσερις ή πέντε ημέρες, όπως είδατε στην ταινία. Πήγαμε επίσης στην Ελλάδα, όπου γυρίσαμε στο γιοτ του Ωνάση, το Christina O».

Στην ταινία υπάρχουν αναδρομές στην αρχή του ειδυλλίου της Κάλλας με τον Ωνάση, οι οποίες διαδραματίζονται στο θρυλικό σκάφος του. Και ενώ αρχικά υπήρχε συζήτηση για την κατασκευή ενός αντιγράφου, «ξαφνικά μου ήρθε στο μυαλό», λέει ο Hendrix Dyas, «ότι το σκάφος ήταν μάλλον ακόμα εκεί έξω».

Πράγματι ήταν, οπότε ο σχεδιαστής παραγωγής και ο σκηνοθέτης πήγαν να συναντήσουν τους σημερινούς ιδιοκτήτες του - «οι οποίοι είναι τεράστιοι θαυμαστές της Μαρίας Κάλλας», λέει- και βρήκαν τρόπο να κάνουν τα γυρίσματα στο πλοίο.

«Τους πείσαμε για μια μικρή ανακαίνιση που είχε να κάνει με το χρώμα που είχε το 1956», λέει ο Hendrix Dyas. «Ήταν από τις φορές που ο Πάμπλο και εγώ κοιταζόμασταν και λέγαμε: «Πραγματικά το κάνουμε αυτό: Γυρίζουμε την ταινία, έχουμε την Αντζελίνα Τζολί στην καλύτερη ερμηνεία της και είμαστε σε αυτό το σκάφος. Ήταν πραγματικά υπέροχο».

Η παραγωγή όχι μόνο ανακαίνισε το σκάφος, αλλά όταν αυτό απέπλευσε, ακολούθησε την ίδια διαδρομή που έκαναν η Κάλλας και ο Ωνάσης σε ένα από τα πρώτα τους ταξίδια. «Κάναμε μια από τις διαδρομές τους γύρω από τα νησιά της Ελλάδας», λέει ο Hendrix Dyas. «Είναι έγκλημα που η ταινία δεν είναι τρίωρη, ώστε να μπορέσουμε να δείξουμε περισσότερα από όσα γυρίσαμε- είχαμε ακόμη και έναν σωσία του Ουίνστον Τσόρτσιλ, ο οποίος ήταν καλεσμένος σε ένα ταξίδι».

Πρόκειται για εντυπωσιακό όγκο δουλειάς, αλλά για τον Hendrix Dyas, ήταν απαραίτητο προκειμένου να ειπωθεί σωστά η ιστορία της Κάλλας. «Ο Πάμπλο μου είπε ότι η Άντζι ήταν το πιο πολύτιμο κόσμημά μας και ήταν δουλειά μου να φτιάξω την κοσμηματοθήκη που θα το έβαζε».

Πηγή: protothema.gr