Η Πανελλήνια Ημέρα Δωρεάς Ιστών και Οργάνων Σώματος γιορτάζεται κάθε 1^η Νοεμβρίου με πρωτοβουλία του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων, με σκοπό να αυξηθεί η ευαισθητοποίηση σχετικά με τη δωρεά οργάνων σε κάθε πολίτη.

Ο Ιατρικός Σύλλογος Αγρινίου, σε ανακοίνωσή του αναφέρει:

«Η δυνατότητα χρήσης ανθρώπινων οργάνων, ιστών και κυττάρων για τη θεραπεία ασθενών είναι μια από τις μεγάλες ιστορίες ιατρικής επιτυχίας της σύγχρονης εποχής, που προσφέρει σημαντικά θεραπευτικά οφέλη και βελτιώσεις στην ποιότητα ζωής. Σε πολλές περιπτώσεις, είναι η μόνη θεραπεία που μπορεί να αποκαταστήσει βασικές λειτουργίες, όπως η όραση, ή να σώσει ασθενείς που αντιμετωπίζουν ανεπάρκεια οργάνου τελικού σταδίου.

Ένας δότης μπορεί να σώσει την ζωή 8 συνανθρώπων μας με την δωρεά οργάνων του και να σώσει/βελτιώσει έως και 100 ζωές μέσω της δωρεάς ιστών.

Εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο έχουν ευεργετηθεί από μια επιτυχημένη μεταμόσχευση και εκατομμύρια ακόμη περιμένουν τη σωτηρία. Το μεγάλο και δυσεπίλυτο πρόβλημα σε παγκόσμιο επίπεδο παραμένει το αυξανόμενο χάσμα μεταξύ των διαθέσιμων οργάνων προς μεταμόσχευση και του αριθμού των ασθενών στις λίστες αναμονής. Μόνο στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, 3.000 άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο, περιμένοντας το μόσχευμα που θα τους χαρίσει τη ζωή.

Η μεταμόσχευση αποτελεί έναν φάρο ελπίδας για όσους χρειάζονται μια δωρεά που σώζει ή αλλάζει τη ζωή.

Στη χώρα μας, η κατάσταση είναι απελπιστική. Σύμφωνα με στοιχεία του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων, που είναι ο αρμόδιος φορέας στην Ελλάδα, η αναλογία του αριθμού μεταμοσχεύσεων από πτωματικούς δότες ανά εκατομμύριο πληθυσμού στην Ελλάδα ήταν 4,1 δότες για το έτος 2018, 4,8% για το 2019 και περίπου 5% το 2020, την στιγμή που στην Ισπανία είναι πάνω από 40%, στην Κροατία 33.3%, στο Βέλγιο 30,5% και στη Μάλτα 30%.

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μεγάλη πτώση σε δωρεές και μεταμοσχεύσεις πανελληνίως, κάτι που οφείλεται κυρίως στην απροθυμία των συγγενών να συναινέσουν στη δωρεά οργάνων προσφιλών τους προσώπων που χάθηκαν.

Οι αιτίες της απροθυμίας είναι, σίγουρα, πολλές, αλλά οι σημαντικότερες πρέπει να αναζητηθούν:

• Στην ελλιπή και πολλές φορές εσφαλμένη ενημέρωση ή παραπληροφόρηση του πληθυσμού, που συχνά πέφτει θύμα διογκωμένης φημολογίας.
• Στην έλλειψη εμπιστοσύνης σε φορείς και γιατρούς και στο φόβο για εμπόριο οργάνων.
• Στις διάφορες προλήψεις και προκαταλήψεις που συνοδεύουν το τέλος της ζωής».

agrinionews.gr