O Γιάννης Σερέτης γράφει για τη διαιτησία του Τσέτσιλα στο Παναιτωλικός - Βόλος 0-1 και την υποχρέωση του επικεφαλής της ΚΕΔ ο οποίος βρισκόταν στις Σέρρες...
Προφανώς, το Παναιτωλικός – Βόλος, πέντε η ώρα ηλιόλουστου σαββατιάτικου απογεύματος στην αρχή... εορταστικού τριημέρου το παρακολούθησαν Αγρινιώτες, ελάχιστοι Βολιώτες, κάποιοι φανατικοί της Stoiximan Superleague, επαγγελματίες που υποχρεωτικά πρέπει να ασχοληθούν με το παιχνίδι και άλλοι που δεν θα είχαν να κάνουν κάτι καλύτερο (;) στη ζωή τους.
Εν ολίγοις, δεν το παρακολουθείς επειδή είσαι λάτρης του ποδοσφαίρου... Αν το παρακολούθησε ο Στεφάν Λανουά που ήταν στις Σέρρες; Δεν το γνωρίζουμε, μπορεί να πήρε μια γεύση.
Συνήθως... ουδείς ασχολείται με αυτού του «είδους» τα παιχνίδια, παρά μόνο οι οπαδοί, οι διοικούντες και τα προπονητικά τιμ των δύο αντιπάλων.
Τα τηλεοπτικά κανάλια, οι ιστοσελίδες, τα social media, οι εφημερίδες, μπορούν να αφιερώσουν όγκο δουλειάς και χρόνου για ένα «ανάποδο» πλάγιο άουτ ή για ένα fake κόρνερ ή για ένα ανύπαρκτο φάουλ οποιουδήποτε «μεγάλου», αλλά με τέτοια παιχνίδια δεν πολυασχολούνται.
Σ' αυτό το Παναιτωλικός – Βόλος, λοιπόν, είδαμε πιθανότατα τη χειρότερη εφετινή διαιτησία σε παιχνίδι της Stoximan Superleague 1.
Οχι λόγω του πέναλτι στο 90' + 11', με το οποίο τελικά επικράτησαν οι φιλοξενούμενοι. Αυτή ήταν μια φάση η οποία έτυχε στο τελευταίο λεπτό του αγώνα και τελικά καθορίστηκε μέσω VAR.
Είναι μια φάση λεπτομέρειας, στην οποία αν είσαι Ομπρένοβιτς και Λανουά (Λιβάι Γκαρσία Vs Μπάμπα) κρίνεις “no penalty”, αν είσαι Τσέτσιλας και Ζαμπαλάς όμως δείχνεις την άσπρη βούλα. Ιδια φάση είναι και ο καθένας «μεταφράζει» όπως γουστάρει το timing της ενέργειας του αμυντικού στον τρόπο με τον οποίο βάζει το πόδι του για να αποκρούσει τη μπάλα που δεν βρίσκει ποτέ.
Το ζητούμενο, λοιπόν, δεν ήταν το πέναλτι, το οποίο σε ροή αγώνα δεν υπέδειξε ο Τσέτσιλας. Το ζητούμενο είναι η αποβολή του Στάγιτς στο 26' με ανύπαρκτη δεύτερη κίτρινη και πολλά άλλα «μικρά – μικρά» σφυρίγματα πάντα υπέρ της μίας και όχι της άλλης κατεύθυνσης.
Ηταν μια διαιτησία συνολικά που μόνο 50% - 50% δεν τη χαρακτηρίζεις, από την αρχή έως το τέλος του αγώνα. Και επειδή είμαστε πια και... παλαίουρες στο κουρμπέτι, πιο «παλαίουρες» και από τον Μιχάλη Μπακάκη που μίλησε μέχρι του ορίου που μπορούσε να μιλήσει χωρίς να κληθεί για περαιτέρω εξηγήσεις, η διαχείριση του συγκεκριμένου διαιτητή μετά από τη σημερινή του απόδοση, δημιουργεί μια θαυμάσια ευκαιρία στον Λανουά.
Να τον στείλει στη Superleague 2 και ταυτόχρονα να στείλει γενικό... SMS στον ελληνικό διαιτητικό μικρόκοσμο. Θα το κάνει; Δεν το γνωρίζουμε. Αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι συγκριτικά με τις διαιτησίες των ξένων ρέφερις που έρχονται εφέτος στην Ελλάδα, η απόδοση των Ελλήνων απέχει έτη φωτός. Παρατηρείται σχετική βελτίωση στην απόδοση των VARs, όμως οι Ελληνες διαιτητές συνεχίζουν να κάνουν μεγάλα λάθη.
Αν αυτά γίνονται εναντίον όλων, πάει (τουλάχιστον) καλά. Δηλαδή τουλάχιστον δεν υπάρχει «πολιτική» σκοπιμότητα.
Αν όμως, στο τέλος του πρώτου γύρου, όταν και πρέπει να γίνει ο πρώτος σημαντικός απολογισμός, αποδειχθεί ότι κάποιοι έχουν αδικηθεί και ευνοηθεί πολύ περισσότερο από άλλους, τότε, υπάρχει και πάλι σοβαρότερο πρόβλημα από το... αναπτυξιακό της ελληνικής διαιτησίας, η οποία επειδή είναι υπανάπτυκτη, “φέρνει” στη χώρα μας ξένους για κάθε ντέρμπι.
Σε κάθε περίπτωση, η ατιμωρησία πολλές φορές οδηγεί σε περίεργα μονοπάτια και σε δύσκολες καταστάσεις. Γι' αυτό και διαιτησίες σαν τη σημερινή του Τσέτσιλα, ωφέλιμο είναι να τιμωρούνται παραδειγματικά.
