Ο τίτλος σίγουρα προδιαθέτει κάποιον να αναρωτηθεί “καλά, υπάρχει κάτι, ένα πράγμα που λείπει από το Αγρίνιο και δεν έχει Costa Navarino;”.
Κι όμως, στη βάση του προβλήματος υπάρχει ένα και μοναδικό έλλειμμα, αυτό του προσανατολισμού με προσήλωση σε κάποιας μορφής επένδυση που θα έφερνε κόσμο να φτιάξει δουλειές στην περιοχή.
Ιδέες πέφτουν πολλές κατά καιρούς, μια καλή που ακούστηκε μόλις χθες ήρθε από τη παράταξη Πιστιόλα σε ανακοίνωσή της για τις αγροτικές διεκδικήσεις: να γίνει ένας σχεδιασμός, μαζί με την βοήθεια ευρωπαϊκών προγραμμάτων, ώστε να δίνονται τα (πολυάριθμα ακόμη, αν και φθίνουν σταδιακά) τοπικά προϊόντα στα σχολεία.
Θα έφτιαχνε οικονομία κλίμακας κάτι τέτοιο και θα γλίτωνε, ταυτόχρονα, τα παιδιά μας από την κατανάλωση τρανς λιπαρών σε σακουλάκια ή διάφορων junk τροφών, που παρεισφρέουν σε ορισμένα κυλικεία ενίοτε…
Όμως κάτι τέτοιο δεν φτάνει, δεν μπορεί να γυρίσει την κατάσταση που περιέγραφαν προχθές στην πλατεία Αγρινίου οι αγρότες, οι οποίοι έχουν καταλάβει πως η ευρωπαϊκή απόφαση είναι για περιορισμό του αριθμού τους.
Εδώ χρειάζεται μια πρώτη μεγάλη επένδυση που θα δώσει μια κατεύθυνση και μετά θα κινηθούμε γύρω από αυτή για μερικά χρόνια μέχρι να φτιάξουμε ένα brand. Η μόνη περιοχή που θα μπορούσε να προσελκύσει κάποιον “μεγάλο” για να τη δει τουριστικά είναι η Τριχωνίδα κι εκεί γύρω εύκολα ένα τοπικό προϊόν θα μπορούσε να προωθηθεί ως “αποκλειστικό”.
Όπως έγινε με τη Μεσσηνία, όπου στήθηκε το Costa Navarino πριν από χρόνια, που το πολέμησαν οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι κοντόφθαλμοι που καταδυναστεύουν την χώρα διαχρονικά. Πλέον το θέμα έφυγε από τον τουρισμό και πήγε και στην παραγωγή! Στράφηκε στα αμπέλια η προσπάθεια και τη Δευτέρα ανακοινώθηκε ότι η ΤΕΜΕΣ και η PREMIA Properties ΑΕΕΑΠ, προχωρούν σε στρατηγική συνεργασία με στόχο να αναπτύξουν τους αμπελώνες Navarino Vineyards που βρίσκονται στο Costa Navarino, στη Μεσσηνία. Στο επενδυτικό πλάνο θα συμμετέχει και η εταιρεία Ελληνικά Οινοποιεία Α.Ε. για την παραγωγή και την εμπορική εκμετάλλευση των παραγόμενων κρασιών.
Τα διαβάζεις και κλαις γιατί εμείς ακόμη δεν έχουμε βάλει πλώρη για τον επενδυτή, ώστε μετά να στραφούμε στο προϊόν όπως στη Μεσσηνία στο κρασί. Θα κινηθούμε άραγε ποτέ έτσι; Ας μην γίνει Costa Navarino, ας είναι και κάτι μικρότερο…
Εφημερίδα “Συνείδηση”
sinidisi.gr
