Για το καλλιτεχνικό μέρος της παράστασης «Εκάβη, μια πρόσφυγας», η οποία τίμησε δεόντως το αρχαίο θέατρο Στράτου καλό είναι να μιλήσουν όσοι έχουν την επάρκεια για κάτι τέτοιο. Πρόκειται άλλωστε για ένα πολυσύνθετο έργο, όσο πολυσύνθετη είναι και η Εκάβη του Ευριπίδη, όσο πολυσύνθετο είναι και το ζήτημα το οποίο πραγματεύεται το έργο.

Αυτό που αβίαστα προκύπτει, ως όφελος, είναι πως έχει γίνει μια πολύ καλή διαφήμιση στην πόλη από το γεγονός(αν προλάβουμε και δεν το καταστρέψουμε κι αυτό με την πολεμική που αρχίζει να αναπτύσσεται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης), ενώ αν χτυπήσεις «Εκάβη» στο google θα βρεις εκατοντάδες αναφορές στη Στράτο και το έργο. Ακόμη, ξεχωριστό χρόνο έχει αφιερώσει και η κρατική τηλεόραση που πήρε εικόνα και δηλώσεις και θα τα προβάλει, αν δεν το έχει κάνει ήδη(δεν παρακολουθώ πολύ κρατική τηλεόραση).

Επίσης, αν πρέπει να αναδείξουμε ακόμα ένα μεγάλο καλό από το όλο εγχείρημα είναι η προσήλωση και ο σεβασμός του κοινού στον χώρο. Ειδικά χθες βράδυ, Σαββατόβραδο μάλιστα, δεν ακουγόταν το παραμικρό στη διάρκεια της παράστασης και κάτι τέτοιο για έργο με ελεύθερη είσοδο είναι αξιοθαύμαστο. Ο κόσμος τίμησε τους συντελεστές και τον χώρο ενώ την Παρασκευή το βράδυ μπορεί κανείς να μιλήσει αβίαστα για μέγα πλήθος.

Μια κυρία, ηλικιωμένη και με φανερά προβλήματα στην κίνηση, έψαχνε χώρο να βρει να βάλει ένα καρεκλάκι που είχε φέρει μαζί της. «Έχω έρθει από απέναντι, από τη Μακρυνεία, και δεν με κρατάνε τα πόδια μου, γι’ αυτό έχω αυτό γιατί πρέπει να καθίσω», έλεγε σχεδόν απολογούμενη που έχει στα χέρια της κάτι φερτό και αταίριαστο στον χώρο…

Όλα τα παραπάνω είναι καλή μαγιά για ακόμα περισσότερα στο μέλλον και θα πρότεινα να το δούμε έτσι. Αν μας αφήσουν, βέβαια, οι βαριές κριτικές και οι γνωστές ομφαλοσκοπήσεις.

Γ.Συμψηρής

agrinionews.gr