Δεν είναι το παρελθόν, …είναι το μέλλον!

Η Ελλάδα είναι μια χώρα με μεγάλη ποικιλία ενοτήτων τοπίου. Ωστόσο, όπως και η βιοποικιλότητα, αυτή η ποικιλότητα του τοπίου αντιμετωπίζει σήμερα σοβαρές απειλές.

Η γήρανση του αγροτικού πληθυσμού, το κόστος εργασίας, η δυσκολία εύρεσης αγοράς σε μια δραστηριότητα που κυριαρχείται από μεγάλη παραγωγή, η κλιματική αλλαγή και ο αντίκτυπός της στη διαχείριση των υδάτων είναι μόνο μερικοί από τους παράγοντες που ευθύνονται για την αυξανόμενη απώλεια την ταυτότητα, την κληρονομιά, τη μνήμη, τον πολιτισμό και την οικονομία μας.

Η «γεωργία τοπίου» έχει να κάνει με τη δημιουργία μιας νέας προσέγγισης στη γεωργία αλλάζοντας ριζικά τη νοοτροπία των αγροτών, από το να είναι μόνο παραγωγοί τροφίμων σε να γίνουν διαχειριστές τοπίου.

Έτσι, τα τρόφιμα είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου όσον αφορά τη διατήρηση του πολιτισμού, την προστασία της βιοποικιλότητας, τη βελτίωση της ποιότητας του εδάφους, τη διαχείριση των υδάτων, την αποκατάσταση των αγροτικών οικοσυστημάτων, τη δημιουργία ασφαλών και όμορφων τόπων ζωής και την ενίσχυση της φύσης του τοπίου κάθε περιοχής.

Εν ολίγοις, υπάρχουν τόσοι τρόποι παραγωγής τροφής και διατήρησης της τοπικής γαστρονομίας όσες και μονάδες τοπίου και αυτοί δημιουργούν θέσεις εργασίας, δίκτυα αγροτών και βοηθούν τη γεωργία της χώρας να προσαρμοστεί σε θερμότερα κλίματα στο παρόν και στο μέλλον.

Η δημιουργία οικολογικής, διατροφικής, αισθητικής, οικονομικής ή και πολιτιστικής αξίας στη γεωργία μικρής κλίμακας, θα αποδείξει ότι, αν και για πολλούς είναι το παρελθόν, για άλλους είναι το μέλλον.