Το σκηνοθέτη Στάθη Παπαδημητρίου τον παρουσιάσαμε και σε παλιότερα άρθρα και συνεντεύξεις που μπορείτε να τα βρείτε ΕΔΩ, ΕΔΩ και ΕΔΩ. Οπότε στο παρών άρθρο θα επικεντρώσουμε στην τωρινή συνέντευξη με την Χρύσα Σπαή που έγινε σε κοσμικό ξενοδοχείο του Αγρινίου.
Στάθη σε καλωσορίζω στα πάτρια εδάφη και στο site μας και θα ήθελα να μας ενημερώσεις για τις τελευταίες σου δραστηριότητες και ότι νεότερο από μέρους σου.
Έχω έρθει για τις καλοκαιρινές μου διακοπές και να επισκεφθώ τον όμορφο τόπο μας. Τα τελευταία 3 χρόνια εργάζομαι στην ΤΕΧΝΟΕΚΔΟΤΙΚΗ /T-PRESS. Η «ΤΕΧΝΟΕΚΔΟΤΙΚΗ / T-PRESS» είναι η βασική πηγή ενημέρωσης για τους περισσότερους τεχνικούς και επαγγελματικούς κλάδους της χώρας, καθώς είναι η μεγαλύτερη σε δραστηριότητα εταιρεία τεχνικών εκδόσεων στην Ελλάδα. Και συγκεκριμένα έχω αναλάβει σε συνεργασία με όλη την ομάδα και δημιουργώ τις εκπομπές του διαδικτυακού καναλιού της T-PRESS το οποιο ονομάζεται «T-PRESS WEB TV». Όλες οι εκπομπές είναι σε σκηνοθεσία δικιά μου και προσωπικά πιστεύω ότι είναι κάτι που αξίζει να παρακολουθήσετε. Όσον αφορά ποιά εκπομπή θα ξεχώριζα, λόγω και της αγάπης μου για το περιβάλλον θα ελεγα την εκπομπή «Τεχνολογίες Περιβάλλοντος».
Εκτός αυτών ετοιμάζεις κάτι κινηματογραφικό;
Από Σεπτέμβριο, Οκτώβριο, θα αρχίσω να ετοιμάζω μια ταινία η οποία είναι κάτι διαφορετικό, κάτι κοινωνικό, κάτι διαφορετικό από τις άλλες. Θα ονομάζεται «NINA». Αναφέρεται σε μια κοπέλα, η οποία κοπέλα έχει περάσει δύσκολα στη ζωή της, έχει να αντιμετωπίσει πάρα πολλά μπροστά της. Δηλαδή έχει περάσει πάρα πολλά πράγματα και θέλει από εδώ και πέρα να καταφέρει να πετύχει στη ζωή της. Είναι κάτι κοινωνικό, κάτι το οποίο πιστεύω θα αρέσει στον κόσμο και θα δώσει μια νέα πνοή. Ελπίζω να σας αρέσει.
Κρίνοντας και από τις προηγούμενες ταινίες, πάντα σε συγκινούσε το κοινωνικό και το νεαρό της ηλικίας;
Φυσικά και με συγκινεί. Γιατί στη νεαρή ηλικία είναι πιο αθώα τα πράγματα. Όσο περνάει η ζωή και μεγαλώνεις, βλέπεις πιο πολλά πράγματα, πολλές αλχημείες, πιο πολλά κακά πράγματα, οπότε αρχίζει και χαλάει ο χαρακτήρας σου. Σε όσο πιο νεαρή ηλικία είναι πιο αθώα τα πράγματα και πιο αγνά. Πιστεύω ότι και εγώ με την πάροδο των χρόνων, έχω αλλάξει σαν χαρακτήρας μέσα από τη ζωή, μέσα από αυτά που έχω βιώσει. Σίγουρα ήμουνα λίγο πιο αισιόδοξος από ότι βλέπω τα πράγματα τώρα, οπότε πιστεύω ότι με το να περάσω ένα κοινωνικό μήνυμα μέσα από μια τέτοια ταινία, κάτι το οποίο θα είναι πιο αθώο, θα θυμηθούν οι άνθρωποι λίγο την παιδική τους ηλικία και το ότι έχουν περάσει πολλά για να είναι εδώ που είναι και όχι το τώρα.
Άρα λοιπόν με τη βελτίωση, προσδοκάς να κάνεις λίγο καλύτερο το μέλλον των νέων ή τον κόσμο καλύτερα;
Το μέλλον των νέων κυρίως, για να μπορέσουν να καταλάβουν τα πιο απλά πράγματα για τη ζωή και να θυμηθούν οι παλιοί το πώς μεγάλωσαν και αυτοί και το ότι ήταν πιο αθώοι σε σχέση με αυτούς που είναι τώρα. Η ζωή έχει γίνει περίπλοκη, εγωκεντρική.
Οι σχέσεις περνάνε κρίση;
Πιστεύω ότι εμείς οι ίδιοι δημιουργούμε αυτές τις καταστάσεις στον εαυτό μας. Εννοώ ότι είναι πώς θα δεις μια κατάσταση. Αν τη δεις λίγο παραπάνω αισιόδοξα, θα την περάσεις πιο εύκολα. Με τον Κορονοϊό δυστυχώς είχαν βγει τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και τρομοκρατούσαν κόσμο. Απομόνωσαν τους ανθρώπους σπέρνοντας τον φόβο, μην κολλήσει ο ένας από τον άλλο.
Εγώ πιστεύω ότι όταν κάποιον τον απομονώσεις σε ένα δωμάτιο μόνο του, το περνάει χειρότερα. Γενικά πιστεύω ότι μαζί περνάμε πιο εύκολα τις δύσκολες καταστάσεις. Αυτό δηλαδή που προσπάθησαν να κάνουν, δηλ. να απομονώσουν τον έναν από τον άλλον, σημαίνει ότι μας νικούσαν πιο εύκολα. Δεν θα επεκταθώ. Θέλω να πω ότι δεν θα επεκταθώ σε κυβερνητικά πράγματα, σε πολιτικά, απλά θέλω να πω ότι όταν κάποιον τον εμποδίζεις να βρεθεί με τον άλλον, όταν τον εμποδίζεις να βγει έξω, να κοινωνικοποιηθεί, να πει πράγματα, να ανταλλάξει ιδέες, τότε τον εγκλωβίζεις και του στερείς την ελευθερία του κατά κάποιο τρόπο. Οπότε αν εκείνη την περίοδο πολλοί σκηνοθέτες και πάρα πολλοί του χώρου έκαναν ταινίες, ήταν ένας τρόπος να πουν αυτό που ήταν έξω. Όταν δεν μπορείς να βγεις να το πεις, το λες με αυτόν τον τρόπο. Αυτό είναι και το καλύτερο.
Θέλω να μου μιλήσεις για τα καινούργια βιντεοκλίπ και αυτά που βρίσκεται σε εξέλιξη τώρα.
Εγώ αυτή τη στιγμή έχω ετοιμάσει με ένα συνεργάτη μου μια δισκογραφική εταιρεία και έχουμε βάλει μέσα κάποιους νέους καλλιτέχνες από όλη την Ελλάδα. Νεαρά άτομα τα οποία μέσα απο την μουσική τους μιλάνε, λένε πράγματα και αυτό τους δίνει την ευκαιρία να ανέβουν, να προωθηθούν και να μπορέσουν να κάνουν κάτι στη ζωή τους. Πιστεύουμε στα όνειρα, στις ιδέες και στις νέες ευκαιρίες. Οπότε και εμείς μέσα από την Landing Mind Records (το όνομα της εταιρείας μας), η οποία λειτουργεί ήδη, προβάλλουμε τα έργα τους. Αξίζει να σημειωθεί ότι έχουμε πολλές επισκέψεις από τις πρώτες προβολές. Αυτό δίνει μία ανάσα στους καλλιτέχνες που έχουμε συνεργασία. Όσον αφορά τα βιντεοκλίπ, είναι κάτι σαν να κάνεις ταινία. Τι εννοώ; Εννοώ ότι μέσα από ένα τραγούδι, με το να δείξεις με την εικόνα δείχνεις αυτά που σκέφτεται ο καλλιτέχνης. Αυτό σημαίνει ότι εσύ μέσα από αυτό δείχνεις τις ιδέες του καλλιτέχνη στο γυαλί, στην εικόνα, στην τηλεόραση. Είναι κάτι πολύ δημιουργικό, κάτι το οποίο δημιουργεί συναισθήματα. Δηλαδή όταν κάτι, κλείνεις τα μάτια σου και το ακούς τότε δημιουργείς νέο συναισθήματα, όταν το δίνεις και με εικόνα δημιουργεί τα διπλάσια συναισθήματα.
Σκέφτεσαι να κάνεις κάτι για τον τόπο σου; Εδώ αν προκύψει;
Για εδώ σκέφτομαι κάτι το οποίο θα το πω πρώτη φορά αυτή στιγμή. Σήμερα εδώ υπάρχουν άνθρωποι, οι οποίοι δουλεύουν, οι οποίοι ζουν μια καθημερινότητα εδώ πέρα, που δεν είναι και η πιο εύκολη γιατί δεν είναι Αθήνα, δεν είναι μία μεγαλούπολη για να υπάρχουν πολλές ευκαιρίες. Θέλω να δείξω μέσα από την οπτική ενός ανθρώπου, ένα εικοσιτετράωρο του, τι εννοώ. Ένα εικοσιτετράωρο στο Αγρίνιο, το οποίο σημαίνει ότι από το πρωί που ξυπνάει να πάει στη δουλειά μέχρι το βράδυ που πάει σπίτι και μέχρι γενικά ένα ολόκληρο εικοσιτετράωρο τι αντιμετωπίζει. Ποια είναι τα προβλήματά του, τι μπορεί να αλλάξει, τι μπορεί να φτιαχτεί και θα κάνει πιο εύκολη τη ζωή των κατοίκων. Κάτι το οποίο πιστεύω θα βοηθήσει να αναδειχθεί και λίγο οι δυσκολίες του τόπου, γιατί πιστεύω ότι πολλοί που βγαίνουν εκεί έξω, περιφερειάρχες, δήμαρχοι και πολιτικοί, δεν έχουν καταλάβει ακριβώς τι χρειάζεται αυτός τόπος και οι άνθρωποι που ζουν σε αυτόν τόπο. Δηλαδή έχω δει ότι ο δήμαρχος Αγρινίου κάνει πράγματα, ετοιμάζει σιντριβάνια, κάνει πάρκα, κάνει ωραία πράγματα για τη φύση, γενικά για να κάνει καλύτερη την ζωή των κατοίκων. Εγώ θα ήθελα να δω λίγο πιο ουσιαστικά πράγματα από αυτόν, δηλαδή να κατανοήσει πιο πολύ το πρόβλημα το οποίο αντιμετωπίζει το Αγρίνιο και ο τόπος, που είναι οι κάτοικοι και ειδικά οι νέοι.
Δηλαδή να υπάρχουν ευκαιρίες και να δημιουργούνται θέσεις εργασίας. Να μπορεί ο νέος να μένει εδώ.
Πολλές θέσεις εργασίας, σίγουρα πιο πολλές. Όσο οι συνθήκες είναι ευνοϊκές, ευνοϊκότερες, τόσο πιο πολλές εταιρείες θα γίνουν εδώ πέρα και τόσο πιο πολλά άτομα θα μπορούν να δουλέψουν.
Άρα λοιπόν έχουν ευθύνες οι πολιτικοί που δεν διεκδίκησαν έντονα αυτά που έπρεπε ώστε να κρατήσουν τη νεολαία εδώ, είτε με ένα πανεπιστήμιο, είτε με την πολιτιστική ανάπτυξη, είτε με δρόμους για καλύτερη πρόσβαση ώστε να έρχονται εύκολα οι επισκέπτες αλλά ούτε οι επιχειρηματίες έφτιαξαν κάποιες ξενοδοχειακές μονάδες, ώστε να υπάρχουν πολλές κλίνες για να υποστηριχθούν μεγάλες διοργανώσεις.
Πιστεύω ότι το Αγρίνιο συγκεκριμένα είναι μια πόλη η οποία έχει πάρα πολλούς κατοίκους. Πρέπει να στηριχθεί πολιτιστικά. Υπάρχει ένα φεστιβάλ εδώ πέρα, το οποίο είναι το "Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου" το οποίο γίνεται εδώ και τρία χρόνια. Δεν το έχει στηρίξει αυτό η πολιτεία. Έπρεπε να το δει ως μοχλό ανάπτυξης και να σταθεί δίπλα του, υποστηρίζοντας το με όλες τις δυνάμεις. Δεν μπορεί να υπάρξει η ανάλογη εξέλιξη όταν αυτή η προσπάθεια στηρίζεται μόνο σε ένα άτομο. Εγώ πιστεύω ότι το Αγρίνιο θα μπορέσει να ανθίσει από τις ρίζες του. Τι εννοώ; Εννοώ θα μπορέσει από τα ίδια τα αποκαΐδια του να ανθίσει; Να υπάρξει αυτή η άνθιση; Η Αθήνα, είναι μια μεγαλούπολη η οποία παρέχει πολλές ευκαιρίες, αλλά Ελλάδα δεν είναι μόνο η Αθήνα. Νομίζω ότι πρέπει να ανοίξει και άλλο ο κύκλος των μεγαλουπόλεων και να μπουν και άλλες πόλεις μέσα.
Ποιο είναι το ΜΟΤΟ σου;
Το μότο που με ακολουθεί πάντα και το λέω πάντα, είναι το να κάνετε στη ζωή σας ότι γεμίζει την ψυχή σας. Εννοώ ότι όταν κάποιος κάνει τη ζωή του και εκτιμήσει την ψυχή του, δεν θα κάνει ποτέ κάτι λάθος, θα πάει καλά, θα πετύχει και θα μπορέσει να ανταπεξέλθει στη ζωή. Όταν κάποιον τον πιέσουν εξωτερικοί παράγοντες να κάνει πράγματα τα οποία δεν θέλει να κάνει, δεν θα πετύχει. Οπότε να είμαστε αισιόδοξοι και να κάνουμε αυτά που μας γεμίζουν.
Τμήμα Παραγωγής Ειδήσεων και Ενημέρωσης του AitoloakarnaniaBest.gr
