Του Λίνου Υφαντή,

Ο σύγχρονος κοινωνικός ιστός του Αγρινίου διαμορφώθηκε από το ρεύμα εσωτερικής μετανάστευσης που υπήρχε κυρίως από τα γύρω ορεινά χωριά σε διάφορες χρονικές φάσεις τον 20ο αιώνα. Οι ψηφίδες όμως αυτού του μωσαϊκού έχουν την προέλευση τους σε πολύ μακρινές ορεινές γωνιές της Αιτωλοακαρνανίας και Ευρυτανίας που πλέον απέχουν περισσότερο από ότι η Αθήνα από το Αγρίνιο, καθώς χρειάζεται κάποιος 2,5 ώρες τουλάχιστον για να φτάσει. Τη μοναδική αυτή εμπειρία μπορεί να τη ζήσει κανείς αν περιηγηθεί στο βορινό άκρο της ορεινής Ναυπακτίας και σε χωριά όπως το Λιβαδάκι ή η Αράχωβα και Γραμμένη Οξυά.

Πρόσφατα στο Λιβαδάκι έγινε μια παρουσίαση βιβλίου των εκπαιδευτικών κου Αδάμη Ευθύμιου και Παπανίκου Σταύρου. Διαβάζοντας το βιβλίο αντιλαμβάνεται κανεις ότι η παλαιά Αβώρανη που είναι το Λιβαδάκι εγκαταστάθηκε σύσσωμη σχεδόν στον Αγρινιώτικο κάμπο δίνοντας το αντίστοιχο τοπωνύμιο Νέα Αβόρανη. Δεν είναι όμως το μοναδικό παράδειγμα σε αυτή την περιοχή. Λίγο νοτιότερα υπάρχει η Κλεπά που έδωσε το όνομά της στην αντίστοιχη γειτονιά του Αγρινίου τα “Κλεπαίτικα”.Αντιστοίχως ισχυρό παράδειγμα είναι και τα Κρυονέρια Ναυπακτίας όπου υπήρξε  σύσσωμη μετοίκηση στην Καμαρούλα Αγρινίου και εν μέρει στην Αβόρανη. Αντίστοιχα παραδείγματα υπάρχουν με μαζικές μετοικήσεις και ευρυτανικών χωριών στο Αγρίνιο τη δεκαετία του 50. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Δομνίστα που τοπωνύμιο της υπήρχε στο κάμπο του Αγρινίου ως “Νέα Δομνίστα” η οποία μετονομάστηκε σε “Μπίτσοβο”, η Μεσοκώμη, το Σταυροχώρι, η Καταβόθρα και άλλα. Σε αυτά προσθέτουμε και άλλα χωριά που συνέθεσαν σύσσωμα τον κοινωνικό ιστό και άλλων Αιτωλοακαρνανικών περιοχών όπως οι Στάβλοι που μετοίκησαν στο Κεφαλόβρυσο, το Κρίκελο στο Ευηνοχώρι, η Αρτοτίνα στο Μεσολόγγι κ.α.

Μερικά χωριά από αυτά ζωντανεύουν το Δεκαπενταύγουστο, ενώ άλλα έχουν εγκαταληφθεί παντελώς. Ακόμα και το Δεκαπενταύγουστο όμως η απόσταση των 2,5 ωρών είναι ταξίδι “χωρίς γρήγορη επιστροφή” στην πόλη. Σε πολλές περιπτώσεις είναι αναγκαίο να αγοραστούν τα απαραίτητα από το Αγρίνιο διότι το πιο κοντινό μαγαζί με τα απαραίτητα μπορεί να απέχει ακομα και 1 ώρα. Είναι όμως συγκινητικό πως σε περιπτώσεις όπως το Λιβαδάκι, τα Κρυονέρια κ.α. υπάρχει μαζική προσέλευση τον Αύγουστο  από ανθρώπους που κουβαλούν μαζί τους παιδικές αναμνήσεις από τα μέρη αυτά με την απόκοσμη ομορφιά και τα μεταλαμπαδεύουν στις νεότερες γενιές. Ίσως αυτά μας θυμίζουν από πόσες γενιές αυτή η πόλη ξεκίνησε και πόσα ακόμα ταξίδια και προορισμούς έχει να κάνει στο πέρασμα του χρόνου.

agrinionews.gr