"Tης Άνοιξης λουλούδια… 2023" Βιβλιοπαρουσίαση
Γράφει η Ελευθερία Σταμάτη, μαθήτρια 2ΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ AΓΡINIOY
Με χαρά γράφω για το βιβλίο με τίτλο: «Tης Άνοιξης λουλούδια…». Σ’ αυτό το βιβλίο η καθηγήτριά μας κυρία Μαρία Αγγέλη σε συνεργασία με τους μαθητές του 2ου Γυμνασίου Αγρινίου «Κοσμάς ο Αιτωλός» δημιούργησαν ένα έργο με κείμενα, ποιήματα, άρθρα και ζωγραφιές. Η κ. Αγγέλη παρότρυνε εμάς τα παιδιά να γράψουμε σε μια κόλα χαρτί, τι ακριβώς νιώθαμε και σκεφτόμασταν για την τραγική εκείνη ημέρα της 28ης Φεβρουαρίου που συνέβη το δυστύχημα των Τεμπών.
Η αλήθεια είναι ότι μέχρι εκείνη την στιγμή οι συζητήσεις μας για διάφορα σοβαρά κοινωνικά θέματα ήταν πολλές και σημαντικές. Κάποιες με χιούμορ, άλλες σοβαρές και γεμάτες αναπάντητα ερωτήματα… Η χαρά και η ικανοποίηση των παιδιών απερίγραπτη κάθε φορά που παρουσίαζαν τα έργα τους, παρασύροντας και την καθηγήτριά μας σε συγκίνηση και χειροκροτήματα. Αυτή η εργασία μας όμως ήταν διαφορετική, ήταν γεμάτη πόνο, θλίψη, απογοήτευση και μυρωδιά θανάτου. Η αλήθεια είναι ότι, όταν μας δόθηκε το θέμα αυτό, οι φωνές σώπασαν, τα χειροκροτήματα σταμάτησαν και η έκφραση «τι κρίμα!» γέμισε τη σκέψη όλων των παιδιών. Εμείς τα παιδιά γράψαμε για τις εικόνες που καθημερινά βλέπαμε στις τηλεοράσεις, για τα σχόλια και εκείνες τις ατέλειωτες συζητήσεις πολιτικών και μη, χωρίς μια ουσιαστική απάντηση. Θεωρούμε ότι ήταν συγκινητική η στάση των παιδιών που με ωριμότητα και ευαισθησία άγγιξαν μια τόσο τραγική στιγμή. Ένα γεγονός που συγκλόνισε την Ελλάδα!
Φοιτητές, μαθητές, καθηγητές και γονείς οργάνωσαν ειρηνικές διαδηλώσεις, καταλήψεις σχολείων, συγκεντρώσεις κ.ά. Εμείς οι μαθητές εκφραστήκαμε με τη γραφή μας, όπου ξεκάθαρα μπορεί κανείς να διαπιστώσει ότι δεν αντιμετωπίσαμε το εθνικό πλήγμα ανώριμα και επιπόλαια. Πρυτάνευσε η λογική, η ευαισθησία, η ενσυναίσθηση γι’ αυτή την αιματηρή ημέρα, όπου ο θάνατος σαν δρέπανος έκοψε σαν στάχυα τις ζωές τόσων ανθρώπων…
Έτσι προέκυψε αυτό το βιβλίο αφιερωμένο στη Μνήμη των θυμάτων του σιδηροδρομικού δυστυχήματος των Τεμπών. Μας ήρθε η Άνοιξη πικρή, κι όμως εμείς τα παιδιά με την ελπίδα λάβαρο, τα όνειρα οδηγό μας θα καταφέρουμε να διαρκέσει για πάντα η μοσχοβολιά των λουλουδιών στον τόπο αυτό. Εμείς τα παιδιά είμαστε της Άνοιξης λουλούδια, που θα γεμίσουμε για πάντα τα ανθοδοχεία των ψυχών σας!!!
Ευχαριστούμε την κ. Μαρία Αγγέλη για την σημαντική της στήριξη ! Μέντορας και ακούραστος καθοδηγητής όλων εμάς, των μικρών παραγωγών γραφής… Κυρία, σας ευχαριστούμε!!!
Θα παραθέσω ένα μικρό απόσπασμα από το δικό μου κείμενο:
«Τρίτη 28 Φεβρουαρίου 2023»
Μια μέρα σαν όλες τις άλλες όπου οι ανάγκες των ανθρώπων για μετακίνηση στάθηκαν μοιραίες για κάποιους που διάλεξαν ως μέσο μεταφοράς το τρένο. Εργαζόμενοι, φοιτητές, παιδιά, ηλικιωμένοι, χωρίς να γνωρίζουν τι θα συμβεί, διάλεξαν τη συγκεκριμένη σιδηροδρομική γραμμή, για να εξυπηρετηθούν στην καθημερινότητά τους. Αποχαιρέτησαν τους δικούς τους ανθρώπους και επιβιβάστηκαν στην αμαξοστοιχία, που τους στέρησε τις οικογένειές τους, τις ζωές τους, τους φίλους τους, τα όνειρά τους και άλλαξε σε λίγα δευτερόλεπτα τη ζωή σε θάνατο, απόγνωση, δυστυχία! …».
