10 Σημαντικοί Σταθμοί στην ΒΙΟΛΟΓΙΑ
Ποιός: Ρόμπερτ Ρεμάκ
Πότε: 1855
Χρωματίζοντας τη μεμβράνη ενός κύτταρου, ο Ρεμάκ κατάφερε να αποδείξει ότι τα νέα κύτταρα δημιουργούνται με τη διαίρεση των υπαρχόντων κυττάρων. Επίσης ανακάλυψε ότι οι όγκοι μεγαλώνουν και επεκτείνονται με τον ίδιο τρόπο.
Ποιός: Ανρί Ντιτροσέ
Πότε: Αρχές 19ου αιώνα
Ο Γάλλος φυσιολόγος ασχολήθηκε με τη μελέτη των κυττάρων ως βασικού συστατικού της ζωής και υποστήριξε ότι οι κύριες διεργασίες της ζωής είναι ίδιες για όλους τους οργανισμούς.
Ποιός: Κλοντ Μπερνάρ
Πότε: 1854
Ο Μπερνάρ υποστήριξε ότι «όλοι οι ζωτικοί μηχανισμοί, όσο κι αν ποικίλλουν, έχουν μόνο έναν στόχο: να διατηρούν συνεχώς τη ζωή». Αυτή η φράση συνοψίζει την έννοια της ομοιόστασης, δηλαδή της διατήρησης ενός συνεχούς εσωτερικού περιβάλλοντος, το οποίο είναι απαραίτητο για τις περισσότερες μορφές ζωής.
Ποιός: Κάρολος Δαρβίνος και Άλφρεντ Ράσελ Ουάλας
Πότε: 1858
Οι δύο επιστήμονες ανέπτυξαν, ο καθένας ξεχωριστά, τη θεωρία ότι τα είδη εξελίσσονται μέσω της διαδικασίας της φυσικής επιλογής.
Ποιός: Γκρέγκορ Μέντελ
Πότε: 1865
Μελετώντας κάποιες ποικιλίες μπιζελιών, ο Μέντελ ανακάλυψε ότι η κληρονομικότητα πολλών χαρακτηριστικών, όπως το ύψος, μπορεί να ερμηνευτεί με απλούς κανόνες. Εισήγαγε έτσι την έννοια των επικρατών και των υπολειπόμενων γονίδιων.
Ποιός: Ζαν Αντουάν Νολέ
Πότε: 1748
Ο Νολέ πρώτος κατέγραψε την ώσμωση — τη μετακίνηση του διαλύτη (για παράδειγμα του νερού) από τη μια πλευρά μιας μεμβράνης στην άλλη, όταν υπάρχει διαφορά συγκέντρωσης στα διαλύματα που βρίσκονται στις δύο πλευρές της. Είναι μια βασική αρχή της βιολογίας που εξηγεί πώς τα φυτά παίρνουν νερό από το έδαφος.
Ποιός: Ζαν Μπατίστ Λαμάρκ
Πότε: 1801
Υποστήριξε ότι τα χαρακτηριστικά που αποκτά ένας οργανισμός μπορούν να περάσουν στους απογόνους του. Για πολύ καιρό πίστευαν ότι αυτή η θεωρία ήταν λανθασμένη. 'Ομως από τις νέες θεωρίες της Επιγενετικής έχει αποδεχτεί ότι μπορεί να υπάρξει μια μορφή αυτής της κληρονομικότητας.
Ποιός: Αλ Χάίζ
Πότε: 9ος αιώνας μ.Χ.
Η ιδέα ότι όλοι οι οργανισμοί εξαρτιόνται από άλλους και ότι όλοι μαζί δημιουργούν ένα μεγάλο δίκτυο που περιλαμβάνει όλα τα είδη οφείλεται στον Άραβα συγγραφέα Αλ Χαΐζ.
Ποιός: Λουί Παστέρ
Πότε: 1861
Ο Παστέρ απέδειξε ότι η ανάπτυξη βακτηρίων κατά τη διαδικασία της ζύμωσης είναι αποτέλεσμα βιογένεσης. Υποστήριξε ότι όλες οι μορφές ζωής πηγάζουν από έναν οργανισμό παρόμοιο με αυτές και όχι από κάποιο μη ζωντανό υλικό.
Ποιός: Θίοντορ Μπόβερι και Γουόλτερ Σάτον
Πότε: 1902
Από το έργο αυτών των δύο βιολόγων προκύπτει ότι ζεύγη χρωμοσωμάτων, τα οποία βρίσκονται μέσα σε όλα τα ζωντανά κύπαρα, περιέχουν πληροφορίες για την κληρονομικότητα των γενετικών χαρακτηριστικών.
560 δισεκατομμύρια τόνοι είναι η συνολική βιομάζα των ζώων και των φυτών στη Γή (χωρίς τα βακτήρια).
πηγή: BBC SCIENCE WORLD
