Ήταν ο φόβος & ο τρόμος των θαλασσών και πόλεων Δυτικής Ελλάδας, Ιονίου και Κορινθιακού.
Του Λίνου Υφαντή,
Έδρασε στα μέσα του 17ου αιώνα.Είχε πατέρα Μουσουλμάνο και μάνα Χριστιανή. Κουρσάρος που δύσκολα το Οθωμανικό κράτος αποφάσιζε να τα βάλει μαζί του.Ορμητήριο αυτού-ποιο άλλο-το Μικρό Αλγέρι όπως την αποκαλούσαν, η Ναύπακτος, που αποτελούσε κρυσφύγετο Πειρατών κατά τους πρώτους αιώνες της Τουρκοκρατίας.
Και το όνομα αυτού διασώζει το Χρονικό του Γαλαξιδίου και ο Άγγλος περιηγητής Bernard Randolph: Ντουράτζ Μπεή ή Durach Bey.
Το σαράι του στη Ναύπακτο.
Ο κουρσάρος Ντουράτζ Μπέης κυριαρχούσε στις θάλασσες της Δυτικής Ελλάδας, Κορινθιακού & Πατραϊκού κόλπου και Μεσογείου. Τα τεράστια έσοδα που απεκόμιζε, του έδιναν την δυνατότητα να επιδιορθώσει ένα παλιό κτίριο και να το κάνει σεράι του. Μάλιστα δόθηκε το όνομα του σε μια κρήνη, σε εκείνη του «Ντουράκ-Μπέη» (σ.σ. Ντουράτζ είναι το σωστό).
Το ορμητήριο του στη Λευκάδα.
Ο Ντουράτσ είχε ορμητήριο και στη Λευκάδα, η οποία στα χρόνια του εμφανίζεται σύμφωνα με τον Bernard Randolph να έχει 30 χωριά με ξυλόσπιτα ψαράδων και χωρικών.
Η επίθεση στη Ζάκυνθο.
Έχοντας το λιμάνι της ως ορμητήριο ο φοβερος πειρατής Ντουράτς Μπέης τρομοκρατούσε όλη την περιοχή μέχρι ~η Ζάκυνθο . και την Κεφαλληνία . Έφτασε λοιπόν νύχτα στη Ζάκυνθο, αποβίβασε τις δυνάμεις του και σκλάβωσε 200 ζακυνθινούς. Κάνοντας επίδειξη δύναμης ύψωσε κουρσάρικες σημαίες και με μια κανονιά όρισε τα λύτρα.
Η Βεντέτα με το Γαλαξίδι, η απόδραση του Καπετάν-Θόδωρου, η καταστροφή του και η επιστροφή των κατοίκων μετά τον θάνατο του.
Το 1655 ο Ντουράτζ μπεης, ο οποίος ήρθε σε σύγκρουση με τους Γαλαξιδιώτες για ασήμαντη αφορμή. Οι τελευταίοι έστειλαν έναν καπετάνιο, τον Θόδωρο Μπαμπαδήμο να διαπραγματευτεί. Ο κουρσάρος οργίστηκε που δεν κατέβαλλαν τα λύτρα που ζητούσε, τράβηξε το σπαθί να του πάρει το κεφάλι. Ο καπετάν-Θόδωρος τον προκάλεσε λέγοντας ότι είναι άοπλος και ο κουρσάρος τράβηξε τα γένια του από την οργή του, φυλακίζοντας τον καπετάνιο. Δεν πρόλαβε όμως γιατί εκείνος χτύπησε με ένα σίδερο τους δεσμώτες του, πήδηξε από το πειρατικό και έφτασε κολυμπώντας στο Γαλαξίδι.
Ακολούθησε ακολούθησε κατέληξε στη συντριβή του Ντουρατζ- μπεη, ο οποίος ορκίστηκε όμως να πάρει εκδίκηση. Το Πάσχα του ίδιου χρόνου επιτέθηκε αιφνιδιαστικά και κυρίευσε το Γαλαξίδι. Αυτή η συμφορά είχε ως αποτέλεσμα την φυγή των κατοίκων του Γαλαξειδίου στα βουνά και συγκεκριμένα στα Πεντεόρια. Επέστρεψαν στο ερειπωμένο Γαλαξίδι μόνο μετά τον θάνατο του Ντουρατζ-μπεη.
Ο Θάνατος του Κουρσάρου ανοικτά της Κρήτης.
Ο Ντουρατζ-μπεής ( κατά το κείμενο ανώνυμου Ζακυνθηνού Τουράμπεης) σκοτώθηκε πιθανότατα το 1668 ανοικτά της Κρήτης. Στα τελευταία χρόνια του πολέμου της Κρήτης μεταξύ Ενετών & Οθωμανών οι επιχειρησιακές ανάγκες του Οθωμανικού στόλου τον ανάγκασαν να συμμαχήσει με τον τακτικό Οθωμανικό στόλο και τον τράβηξαν προς το κύριο μέτωπο των επιχειρήσεων και εκεί, κοντά στο ακρωτήριο της Αγίας Πελαγίας το Μάρτη του 1668. Εκεί τα 12 πλοία του Τουράμπεη συγκρούστηκαν με 5 γαλέες υπό τον Lorenzo Corner. Ο αρχικουρσάρος σκοτώθηκε και ο στολίσκος του καταστράφηκε.Έτσι οι θάλασσες στη Δυτική Ελλάδα απαλλάχθηκαν από την παρουσία του.
Πέρα από το Χρονικό του Γαλαξιδίου, τα βιβλία του περιηγητή Bernard Randolph, πολύτιμες πληροφορίες για τον θάνατο του αντλήθηκαν από http://pampalaia.blogspot.gr/2013/03/blog-post.html
agrinionews.gr
