Για άλλους «βόμβα» ή «κεραυνός εν αιθρία», όμως οι γνωρίζοντες δεν έπεσαν από τα σύννεφα στο άκουσμα της παραχώρησης του πλειοψηφικού πακέτου των μετοχών του Παναιτωλικού από τον Φώτη Κωστούλα στον Μάτσιεκ Καμίνσκι. Ακόμη και έτσι πάντως το σχετικό «μούδιασμα» παραμένει, αφού το όνομα του πρώτου είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τα «καναρίνια» και την Αιτωλοακαρνανία ευρύτερα. Ας είμαστε λοιπόν ειλικρινείς, φαντάζει (πολύ)… κάπως να μην έχει τα «ηνία», όσο και αν είχε προϊδεάσει το έδαφος για ότι συνέβη.
Η προσφορά του στο σύλλογο και την περιοχή είναι ανεκτίμητη, αλλά θα πρέπει να έχουμε και κατά νου πως βρισκόμασταν στο μακρινό 2011 όταν εξέφρασε για πρώτη φορά την πρόθεση να απεμπλακεί, θέτοντας ωστόσο έναν ξεκάθαρο και απαράβατο όρο που αφορούσε την επόμενη ημέρα του club. Σε καμία περίπτωση δεν ήταν διατεθειμένος να… πετάξει στον κάλαθο των αχρήστων ότι με κόπο και δεκάδες εκατομμύρια είχε δημιουργήσει (brand name, εγκαταστάσεις κτλ), μαζί φυσικά με τους συνεργάτες του.
Η μεγάλη απόσταση από εκείνη την παρθενική του σχετική τοποθέτηση μέχρι το χθες όπου και επισημοποιήθηκε η πώληση της ομάδας, δύναται να εκληφθεί από κάποιον σαν το μύθο του Αισώπου με το βοσκό και τους λύκους. Οτι δηλαδή συνεχώς το έλεγε αλλά δεν το έπραττε άρα δεν το πίστευε ποτέ και έπρεπε να περάσει μία δεκαετία ώστε να γίνει πραγματικότητα. Μισό λεπτό όμως. Σε αυτό το βάθος της δεκαετίας (και κάτι) βρέθηκε κάποιος άλλος που να πληρούσε τα κριτήρια που εκείνος είχε θεσπίσει και κακά τα ψέματα ήταν σωστά/ορθά και τελικά δεν του πούλησε την ομάδα; Οχι. Ο εκ ΗΠΑ επιχειρηματίας ήταν ο πρώτος με τα αντίστοιχα εχέγγυα που του χτύπησε την πόρτα και το αποτέλεσμα ήταν άμεσο.
Το ερώτημα ήταν πότε και σε ποιον θα έδινε την ομάδα και όχι αν θα την πούλαγε ή όχι
Επί της ουσίας οδηγηθήκαμε σε μία προδιαγεγραμμένη εξέλιξη των πραγμάτων και το μόνο που απέμενε να αποσαφηνιστεί ήταν το «πότε» και το «ποιος». Η απάντηση λοιπόν είναι «8 Δεκεμβρίου 2022» και «Μάτσιεκ Καμίνσκι» αντίστοιχα. Απλά πράγματα.
Φαντάζεστε κάποια στιγμή να ξυπνούσε όλο το Αγρίνιο με την είδηση ότι οι μετοχές του Παναιτωλικού παραδόθηκαν στον ερασιτέχνη και εκείνος καλείται να τον «τρέξει»; Ή στον Δήμο ή και στους δύο μαζί, έστω και με κάποιο bonus από την πλευρά του ιδιοκτήτη, εφόσον τα 11 χρόνια για την ανεύρεση διάδοχης κατάστασης γίνονταν 13, 14 ή και 15; Ε, νομοτελειακά κάποια στιγμή θα έλεγε «ως εδώ, δεν πάει παραπέρα».
Επαναλαμβάνουμε τα όσα κατά καιρούς μετέφερε δημόσια πως αναζητά τρόπο να δώσει τα «καναρίνια» αλλά με την προϋπόθεση να μην βρεθούν σε «ύποπτα» χέρια δεν ήταν «φωτοβολίδες», απλά στην αγορά δεν υπάρχει σχετική «δεξαμενή» υποψήφιων αγοραστών με τα σχετικά χαρακτηριστικά, ώστε να διαθέτει και τη δυνατότητα επιλογής. Ενας στα τόσα χρόνια εμφανίζεται, όπως αποτυπώνεται και στην σχετική περίπτωση που αναφέρουμε.
Δεν ήταν Εβερτον ή Παναιτωλικός, αλλά και Εβερτον και Παναιτωλικός
Τι γίνεται τώρα λοιπόν; Με την έλευση του νέου επενδυτή ξεκίνησε κουβέντα, θέλετε να το πούμε μεταξύ σοβαρού και αστείου δεκτών, πως πρόκειται για τον ίδιο άνθρωπο που επεδίωξε να πάρει την Εβερτον, δεν τα κατάφερε και τελικά αγόρασε τον Παναιτωλικό. Σε αυτές τις περιπτώσεις, πόσο δε την εποχή των social media, δεν θέλει και πολύ να διακωμωδηθεί μία κατάσταση και να αποδομήσει η κοινή γνώμη ένα εγχείρημα μόνο και μόνο επειδή ίσως να μην το αντιλαμβάνεται στο 100%, αλλά και γιατί στην Ελλάδα έχουμε κατά καιρούς «καεί» από υποψήφιους επενδυτές «φούσκες».
Ποιος λέει λοιπόν ότι το ένα αναιρεί το άλλο; Δηλαδή. Η εξαγορά των «κυανοκίτρινων» από την πλευρά του 64χρονου δεν σημαίνει πως αποκλείει την πιθανότητα να πράξει κάτι ανάλογο με ομάδα επιπέδου των «ζαχαρωτών» ή και φυσικά να αποκτήσει τον έλεγχο κάποιου άλλου club αντίστοιχου βεληνεκούς των «κυανοκίτρινων» στην οποιαδήποτε χώρα, πλην της πατρίδας μας φυσικά. Το ένα βρίσκεται στη… Δύση και το άλλο στην… Ανατολή, αφού τα deals δεν συνδέονται μεταξύ τους.
Απλός, ενημερωμένος για όλους και αυτό «λέει» πολλά
Από εκεί και πέρα ας δούμε και τις οι πρώτες εντυπώσεις από τον Καμίνσκι, που βρίσκεται στην πόλη με τον γιο του και συνεργάτη του. Απλός, γνώρισε ήδη όλα τα στελέχη της ομάδας αλλά και τους εργαζόμενούς της, όπως και τον Γιάννη Αναστασίου, το team του και τους παίκτες (ήταν στη σημερινή προπόνηση).
Η πλευρά του ήταν ενημερωμένη για τα πάντα και έφτασε «διαβασμένη», κάτι που εύλογα «μεταφράζεται» πως όσο καιρό «έτρεχαν» οι σχετικές επαφές για την αγορά των μετοχών, μάθαινε παράλληλα και για κάθε «κομμάτι» του Παναιτωλικού ξεχωριστά. Λεπτομέρεια άκρως σημαντική που ενισχύει την ένδειξη πως υπάρχει πρόθεση για «σοβαρή δουλειά».
Να το πούμε σε απλά ελληνικά. Οταν αγοράζεις ένα μαγαζί και ξέρεις με το «καλημέρα» τη δουλειά που κάνει κάθε στέλεχος και υπάλληλός σου αλλά και αν είναι καλός ή όχι, από το πρώτο ως το τελευταίο «γρανάζι», σημαίνει πως το έχεις «ψάξει» πολύ γιατί θες να πετύχεις.
Για αυτό άλλωστε και επί του παρόντος, όπως φαίνεται, δεν θα υπάρχουν αλλαγές σε πρόσωπα, χωρίς μάλιστα αυτό να είναι για το… τυπικό, αν επιτρέπεται η σχετική έκφραση. Δηλαδή να πει κάποιος ότι ok, πήρε τώρα την ομάδα δεν είναι sic να τα… ξηλώσει όλα. Σε μπίζνες εκατομμυρίων ευρώ που διακυβεύονται πολλά, όσο και αν το ποδόσφαιρο είναι κάτι διαφορετικό, αυτό δεν ισχύει σε απόλυτο βαθμό, ενώ ας μην ξεχνάμε πως ο Κωστούλας παραμένει «παρών» σε ότι χρειαστεί.
Μάλιστα αυτή η ένδειξη «γιγαντώνεται» από το ότι θα μπουν νέα πρόσωπα όχι για να αντικαταστήσουν τα υπάρχοντα αλλά για να τα πλαισιώσουν και να ανοίξει η «γκάμα» των εργασιών του οργανισμού.
Γιώργος Ντυμένος - gazzetta.gr
