Ακριβή και χωρίς νεόδμητα η αγορά στο Αγρίνιο. 20% πάνω τα ενοίκια όπως αναφέρει η εφημερίδα “Συνείδηση”, η οποία συμπληρώνει πως «κατέρρευσαν» τα ενοίκια μόνο στις γκαρσονιέρες, λόγω Πανεπιστημίου.

Αναλυτικά το δημοσίευμα; 

Η κατάσταση στην τοπική αγορά ακινήτων για την περιοχή του Αγρινίου από την μία υπόκειται στην γενικότερη κατάσταση που υπάρχει στην Ελλάδα αλλά, από την άλλη, έχει και μερικά ειδικά χαρακτηριστικά.

Για παράδειγμα, όπως εξηγεί στην «Σ» ο μεσίτης αστικών συμβάσεων Στράτος Καλύβας υπάρχει η ιδιαιτερότητα της μη ανοικοδόμησης της πόλης. «Το Αγρίνιο ίσως να είναι στις τελευταίες πόλεις της χώρας-από τις μεγάλες αντίστοιχες πόλεις σίγουρα είναι η τελευταία-σε ανοικοδόμηση. Ελάχιστες οικοδομές υπάρχουν, σε αντίθεση με άλλες πόλεις που παρατηρείται οργασμός, εδώ δεν έχει ξεκινήσει καν.

Η αιτία είναι πως οι τιμές στα υλικά έχουν φθάσει πολύ ψηλά και στη περιοχή μας δεν υπάρχει ξένο χρήμα από τουρισμό ή άλλη πηγή που να επιτρέπει το ρίσκο. Εδώ είναι οι οικονομίες του καθενός για να φτιάξει ένα σπίτι για τη οικογένεια που δεν μπορεί να ρισκάρει. Αυτό προκαλεί μια ειδικού τύπου ακρίβεια τόσο στα ενοίκια, όσο και στην αγορά ακινήτων».

Σύμφωνα με τον κ. Καλύβα, από μια δεκαετία πριν όταν και σταμάτησε η καινούρια οικοδομή η αγορά έχει ανέβει πάνω από 20% , ίσως και μέχρι 30%, ενώ και το ενοίκιο έχει ανέβει λόγω έλλειψης νεόδμητων και σπιτιών για οικογένεια.

Το μόνο που κατέρρευσε είναι τα ενοίκια στις γκαρσονιέρες λόγω… αποδόμησης του πανεπιστημίου. «Κι αυτό είναι δικό μας παράδοξο καθώς η φοιτητική εστία οπουδήποτε αλλού είναι από τις πιο επικερδείς επενδύσεις, ενώ εδώ οι άνθρωποι που έχτισαν γκαρσονιέρες έχασαν χρήματα», καταλήγει επισημαίνοντας ότι ο μόνος τομέας που έχει πάει καλά στην περιοχή είναι η ενεργειακή αναβάθμιση με το πρόγραμμα «Εξοικονομώ» που όχι μόνο απορρόφησε όλα τα υπάρχοντα κονδύλια, αλλά αναζητήθηκαν και τελικά βρέθηκαν και επιπλέον μετά από νέα ρύθμιση που έγινε από την κυβέρνηση.

Να σημειωθεί ότι στη περιοχή του Αγρινίου ελάχιστο αντίκτυπο έχει το μέγα ζήτημα του airbnb που έχει καταστήσει άλλες πόλεις κάτι σαν διαρκή ξενοδοχεία, με ό, τι καλό κι ό,τι κακό υπάρχει σε αυτή την εξέλιξη.

Οι συνθήκες που δημιούργησε η COVID-19 έφεραν νέα ήθη, με κυριότερο την εργασία από το σπίτι που έκανε το σπίτι να είναι και γραφείο προσθέτοντας μια επιπλέον ανάγκη και ζήτηση. Αυτό έχει «χαλάσει» σε μεγάλο βαθμό την αγορά με μια στρεβλώσεων που βοηθά κι αυτή στη άνοδο ενοικίων και στην Ελλάδα οι τιμές των ακινήτων συνεχίζουν να ανεβαίνουν, παρότι ο ρυθμός πωλήσεων κατοικιών έχει πέσει.

Οι αγοραστές προτιμούν νεόδμητα ή όσο το δυνατό πιο καινούργια ακίνητα (ηλικίας 5 ως 8 ετών) και στην Αττική η ετήσια αύξηση των τιμών πώλησης κατοικιών διαμορφώθηκε σε 10,9%, οι τιμές υπολείπονται μόλις κατά 18% του υψηλότερου σημείου στο οποίο είχαν βρεθεί το 2008. Κι αυτό γιατί έχουν καταγράψει αύξηση κατά 44,6% από το δεύτερο τρίμηνο του 2018 και μέχρι το τέλος του φετινού δεύτερου τριμήνου, παρά το γεγονός ότι μεσολάβησε η υγειονομική κρίση.

Οι περιοχές με ζήτηση και… ακρίβεια

Αυτό προκαλεί μεγάλη ζημιά και στην ρευστότητα της τοπικής οικονομίας παρότι τα μεγέθη είναι άλλα. Όπως εξηγεί η μεσίτρια αστικών συμβάσεων Αλεξάνδρα Καραχρήστου Κανή, οι περιοχές που έχουν ζήτηση- και γι’ αυτό υψηλές τιμές- είναι ο Άγιος Χριστόφορος και η περιοχή του πανεπιστημίου, όχι όμως για φοιτητικά σπίτια αλλά γιατί υπάρχει άλλη ρυμοτομία, τα σπίτια είναι πιο σύγχρονα, έχουν μόνωση και καλά ενεργειακά συστήματα κλπ.

«Σε γενικές γραμμές για να αγοράσεις σπίτι υπάρχουν μερικά διαθέσιμα, αλλά η κίνηση είναι μέτρια, δεν μπορεί να πει κανείς ότι έχει πάρει τα πάνω της. Για τα ενοίκια παραμένει το πρόβλημα με τα σπίτια για οικογένειες παρότι το τελευταίο διάστημα ανακαινίστηκαν παλιά «4άρια» ή «5άρια» σπίτια.

Το πρόβλημα είναι οι τιμές ενοικίων που αποτρέπουν πάρα πολλούς που θέλουν να μετακομίσουν στο Αγρίνιο. Ένα σπίτι που 3ή 4 χρόνια πριν σε μια «καλή» περιοχή του Αγρινίου έκανε 330-350 ευρώ πλέον έχει πάει στα 450 ευρώ! Για τα λίγα σύγχρονα που υπάρχουν πάμε στο 500άρικο που για τα δεδομένα του Αγρινίου είναι απαγορευτική τιμή για εργαζόμενους με οικογένεια», τονίζει η κ. Κανή.

Το πρόβλημα, βέβαια είναι ότι αυτές οι τιμές των ακινήτων μετά από πανδημία, με πόλεμο και πληθωρισμό και μείωση στα επιτόκια δανεισμού από τις τράπεζες προκαλούν κι άλλη… αφραγκία. Πολλοί που έχουν λάβει στεγαστικά δάνεια βρίσκονται αντιμέτωποι με αυξημένο κόστος αποπληρωμής για περιουσίες που έχουν μικρότερη αξία!

Θα βοηθήσουν τα προγράμματα όπως το «Σπίτι μου»;

Η κυβέρνηση ψάχνει το αντίδοτο σε δράσεις και προγράμματα όπως το Πρόγραμμα χορήγησης χαμηλότοκων στεγαστικών δανείων για αγορά πρώτης κατοικίας που αφορά στη χορήγηση χαμηλότοκων δανείων σε νέους και νέα ζευγάρια 25-39 ετών (ένας εκ των δύο) και με ετήσιο καθαρό εισόδημα από 10.000 ευρώ έως τα όρια που προβλέπονται, ανάλογα με την οικογενειακή κατάσταση, για την καταβολή του επιδόματος θέρμανσης.

Στην ίδια κατεύθυνση είναι και η «Κοινωνική αντιπαροχή» που αφορά στην αξιοποίηση ακινήτων του Δημοσίου για την ανέγερση κοινωνικών κατοικιών και τα προγράμματα «Κάλυψη», «Ανακαινίζω-Ενοικιάζω για Κενά Σπίτια», “Κοινωνική Κατοικία”, ο νόμος για την ανάκληση παραχωρήσεων δημοσίων ακινήτων που δεν έχουν εκπληρώσει τον σκοπό της παραχώρησης και η ταχεία διαδικασία καθορισμού αποζημίωσης για ρυμοτομούμενα ακίνητα, όταν εμπλέκεται το Δημόσιο.

Θα είναι όμως μια ουσιαστική παρέμβαση ή απλά θα γίνει μια ανακατανομή πληθυσμών κυρίως από όσους μπορούν να παρουσιαστούν ως «ευάλωτοι», χαρακτηρισμός που στην Ελλάδα συχνά είναι έωλος; Μήπως απλά θα αλλάξει η σύνθεση κάποιων γειτονιών στα αστικά κέντρα και θα επιδοτηθούν(για ακόμη μια φορά) φοροδιαφεύγοντες πολίτες και ειδικές κατηγορίες που έχουν καταστεί προνομιούχες;

Μήπως, δηλαδή, αντί να ρίξουν τις τιμές στην αγορά ακινήτων αυτά τα προγράμματα θα επιφέρουν μια διαφορετική μορφή αδικίας είτε στο θέμα της ηλικίας των δικαιούχων, είτε στην επιδότηση της «κατ’ επάγγελμα πολυτεκνίας», είτε σε όσους απλά δεν δηλώνουν τα εισοδήματά τους;

Γιάννης Συμψηρής – Εφημερίδα “Συνείδηση” 

sinidisi.gr