Του Λίνου Υφαντή,
Το πιο παλιό άγαλμα του Αγρινίου είναι η προτομή του Αγρινιώτη Μακεδονομάχου Νικόλαου Παναγιώτου, η οποία είναι στημένη στην ομώνυμη μικρή πλατεία στη συμβολή των οδών Δαγκλή, Δεληγιώργη και Μακρή. Ο Παναγιώτου σκοτώθηκε στις Σέρρες το 1907 και λίγο αργότερα στήθηκε η συγκεκριμένη προτομή. Πρόκειται για το πιο παλιό μνημείο που στήθηκε σε δημόσιο χώρο στην πόλη του Αγρινίου. Μια επίσκεψη όμως των σπουδαστών του ΙΕΚ Αγρινίου εντόπισε τυχαία τις δυσδιάκριτες φθορές στο πρώτο μνημείο που στήθηκε στην πόλη.
Συγκεκριμένα η παραπάνω εκπαιδευτική επίσκεψη έγινε από σπουδαστές της ειδικότητας “Φύλακες Μουσείων και Αρχαιολογικών χώρων” στα πλαίσια του μαθήματος “Αρχες Προληπτικής Συντήρησης”. Σκοπός του μαθήματος ήταν ο εντοπισμός και η πρόβλεψη φθορών σε δημόσια εκθέματα και συγκεκριμένα στα μνημεία της πόλης του Αγρινίου. Η παρατηρητικότητα ενός σπουδαστή, του Χρήστου Στεργιάκη και ο φωτογραφικός φακός του Σταμάτη Μπανιά αποθανάτισαν τις φθορές του μνημείου του πρώτου ήρωα του Αγρίνιου του 20ου αιώνα, το οποίο υπάρχει στο δημόσιο χώρο της πόλης περισσότερο από 110 χρόνια.
Όπως μπορείτε να δείτε στις εικόνες το αθέατο πίσω μέρος της προτομής που στέκεται στη βάση του μνημείου που παραπέμπει σε επιτύμβια στήλη της αρχαιότητας είναι έτοιμο να αποκοπεί . Οι ρωγμές είναι ορατές όχι μόνο οριζόντια γύρω από τη βάση του αλλά κάθετα με αποτέλεσμα ανά πάσα ώρα και στιγμή η προτομή να κινδυνεύει να πέσει θέτοντας σε κίνδυνο το ιστορικό αυτό μνημείο. Αντίστοιχη ρωγμή παρατηρείται κάθετα και στη βάση της προτομής στο μπροστινό μέρος όπου είναι χαραγμένη και η επιγραφή του μνημείου.
Σε κάθε περίπτωση ακόμα και ένα απλό μάθημα εν προκειμένω από σπουδαστές του ΙΕΚ Αγρινίου μπορεί να φανεί ωφέλιμο για την ίδια την πόλη, γιατί μπορεί να “προλάβει” μια ζημιά σε ένα μνημείο χάρις στην παρατηρητικότητα και στην εξειδίκευση που λαμβάνουν για το αντικείμενο σπουδών τους. Συνεπώς για το μνημείο του Παναγιώτου, το πρώτο του Αγρινίου-το τονίζουμε αυτό- εκπέμπει SOS. Eπείγει δηλαδή μια συντήρηση αντίστοιχη με εκείνη που έγινε για το αντίστοιχο της απελευθέρωσης του Βραχωρίου απέναντι από το ΙΚΑ, όπως μπορείτε να δείτε στις παρακάτω εικόνες.
Κλείνοντας οφείλω να ευχαριστήσω τους σπουδαστές Στεργιάκη Χρήστο, Μπανιά Σταμάτη, Παρμάκη Νίκο, Πολύζο Κωνσταντίνο, Κουμπή Παντελή και Τραυλού Ελένη για την πολύ χρήσιμη και επιτυχή αυτοψία στα μνημεία της πόλης. Ίσως αυτό μπορεί να αποτελέσει αφορμή για να κτιστεί μια αντίστοιχη κουλτούρα προστασίας των μνημείων σε μια ευρύτερη βάση πολιτών.
Περισσότερα για το μνημείο του Νίκου Παναγιώτου-Κουμπούρα στο βιβλίο Αγρίνιο: Νέες μορφές αστικού χώρου και αναπαραστάσεις τους, 1900-1980, Μεσολόγγι: Εκδόσεις Γράμμα, 2021.
