Του Λίνου Υφαντή,

Το θέατρο στο Αγρίνιο άργησε πολύ να έρθει και καταλυτικό ρόλο σε αυτό έπαιξε ο Αθανάσιος Γεράκης. Η πόλη δεν είχε αποκτήσει ακόμα εξωστρέφεια και το περιβάλλον ήταν σε κάποια ζητήματα αρκετά συντηρητικό όπως και στις περισσότερες περιοχές της ελληνικής επαρχίας.

Χαρακτηριστικό ήταν ο γνωστός στην εποχή του ηθοποιός  Ευάγγελος Δαμάσκος το 1906.  Όπως ο ίδιος αναφέρει πρόκειται για μια  χρόνια μετά, περιγράφει και μια τραγελαφική επανάληψη της παράστασης της Νόρας στο Δημοτικό Σχολείο του Αγρίνιου το 1906. Η παράσταση αυτή είναι γνωστή ως “Κουκλόσπιτο και πρόκειται για έργο του Ίψεν. Όπως αναφέρει το περιοδικό Το Ελληνικόν Θέατρον  “Ο Δαμάσκος με τη σύζυγό του βρίσκονται σε περιοδεία στην Πάτρα, όπου ο θίασος γνωρίζει παταγώδη οικονομική αποτυχία. Σε οικτρή οικονομική κατάσταση, αποδέχονται την πρόσκληση του προέδρου του Ερασιτεχνικού Ομίλου του Αγρινίου να πάνε να παίξουν στην πόλη. Κατόπιν απαιτήσεως του προέδρου, παίζουν και τη Νόρα, με τη Δαμάσκου ως Νόρα και Χέλμερ τον Δαμάσκο, και με τους υπόλοιπους ρόλους να τους ερμηνεύουν τα μέλη της ερασιτεχνικής ομάδας.

Μάλιστα, την κυρία Λίντε την έπαιζε άντρας! Κατά τη διάρκεια της παράστασης, το ζεύγος Δαμάσκου, βλέποντας τις αντιδράσεις του κοινού, αποφασίζει να αλλάξει την τελευταία πράξη της Νόρας και να παίξουν την τελευταία σκηνή άλλου έργου! Ξεκινούν με τη Νόρα και κλείνουν την παράσταση με το Δικαίωμα ο έρως του Max Nordau, όπου βέβαια η σύζυγος δεν εγκαταλείπει το σπίτι της. Τα ξεκαρδιστικά περιστατικά αυτής της παράστασης περιγράφει με πολύ χιούμορ ο Δαμάσκος στο περιοδικό Το Ελληνικόν Θέατρον το 1933(«Ν-Ίψεν ανομήματα», τχ. 171, 1/7/1933, σελ. 2)”.

Ο άνδρας λοιπόν που έπαιξε το ρόλο της Λίντας ήταν ο Αθανάσιος Γεράκης, ο οποίος προσπαθούσε με χίλιους δυο τρόπους να εξοικειώσει το τότε κοινό της πόλης ώστε να αποδεκτεί το θέατρο. Άλλωστε ηθοποιοί γυναικες ήταν απαγορευμένος καρπός λόγω ηθών για τις συνθήκες της εποχής.

Σήμερα 100 χρόνια μετά κάτι τέτοιο θα ήταν αδιανόητο. Παραθέτουμε μια εικόνα από μια σχετικά πρόσφατη παράσταση του έργου που παίχτηκε το 2017 στο θέατρο Εκάτη σε σκηνοθεσία της Βαλεντίνης Λουρμπά. Aν παίζονταν το έργο έναν αιώνα πριν τη Λίντα που είναι τέρμα δεξιά θα υποδύονταν άνδρας, όπως έκανε ο Γεράκης. Σημειωτέον ότι ο Γεράκης αφιέρωσε όλη του τη ζωή για να δημιουργήσει πολιτιστικές δράσεις στο Αγρίνιο, κάτι που πέτυχε πολύ αργότερα από την πρώιμη εποχή της ..Λίντας.

Αυτό ο Γεράκης  το κατάφερε μετά σχεδόν από δύο δεκαετίες και συγκεκριμένα το 1924, όταν στο έργο του “Ο υιός της Καρμανιόλας” άρχισαν δειλά δειλά να εμφανίζονται κάποιες γυναίκες ηθοποιοί, όπως βλέπετε στην παραπάνω μεταγενέστερη από το 1906  φωτό /

Με πληροφορίες από:

Γιάννης Μόσχος, Ο Ερρίκος Ίψεν στην Ελληνική Σκηνή, τόμος Α, Διδακτορική Διατριβή, Σχολή Καλών Τεχνών, Τμήμα Θεάτρου ΑΠΘ, 2012.

Το Ελληνικόν Θέατρον το 1933(«Ν-Ίψεν ανομήματα», τχ. 171, 1/7/1933, σελ. 2)”.

Ένα διαμάντι στη Κυψέλη, θέατρο Εκάτη, Ίψεν και δύο προτάσεις

agrinionews.gr