Τι αναφέρει στη «Σ» ο επιστημονικός συνεργάτης του Κέντρου Πρόληψης των Εξαρτήσεων «Οδυσσέας» Χ. Λουκίδης
Ο εγκλεισμός στο σπίτι με τον οποίο επιχειρήθηκε να αναχαιτιστεί η πανδημία αύξησε σημαντικά τη χρήση του διαδικτύου αφού έγινε αναγκαίο στην επικοινωνία, την εξυπηρέτηση καθημερινών αναγκών, την εργασία και την εκπαίδευση. Η εξέλιξη αυτή έφερε στο προσκήνιο το πρόβλημα του εθισμού στο διαδίκτυο ιδίως παιδιών και εφήβων που αφιερώνουν αρκετό χρόνο στα on line παιχνίδια. Κι αυτό επειδή, μέσα στις πρωτοφανείς συνθήκες που βιώνουν οι οικογένειες, έγιναν περισσότερο αισθητές οι επιπτώσεις της υπέρμετρης χρήσης.
Γονείς που προσπαθούν να θέσουν όρια στο παιχνίδι των παιδιών τους εισπράττουν ως απάντηση το θυμό τους αλλά και βίαια ξεσπάσματα, κύρια γνωρίσματα του εθισμού στο διαδίκτυο. Αντίστοιχα ανησυχία προκαλούν: η προσήλωση στο παιχνίδι, τα ψέματα και η απόκρυψη της χρήσης του διαδικτύου, η έλλειψη ενδιαφέροντος για άλλες δραστηριότητες, η κοινωνική και ψυχολογική απόσυρση, η χρήση του παιχνιδιού σαν μέσο διαφυγής όπως συμβαίνει στην περίπτωση χρηστών ναρκωτικών και αλκοολικών και η συνέχεια της χρήσης παρά τις συνέπειες.
«Δεν έφερε η πανδημία τον εθισμό στις οθόνες, απλώς αύξησε τη χρήση τους, τουλάχιστον κατά την τρέχουσα χρονική περίοδο, κι αυτό γιατί το διαδίκτυο αποτελεί σχεδόν το μοναδικό μέσο επικοινωνίας μεταξύ των χρηστών του», διευκρινίζει ο Χαράλαμπος Λουκίδης, ψυχολόγος Msc και επιστημονικός συνεργάτης του Κέντρου Πρόληψης των Εξαρτήσεων και Προαγωγής της Ψυχοκοινωνικής Υγείας Περιφερειακής Ενότητας Αιτωλοακαρνανίας «Οδυσσέας». Όπως σημείωσε ο κ. Λουκίδης, στο Κέντρο Πρόληψης απευθύνονται γονείς με παιδιά που διαπιστώνεται ότι είχαν δυσκολίες ή προβλήματα και πριν από την πανδημία. «Αρχικά γίνεται έρευνα του περιστατικού, ώστε να αξιολογηθεί εάν πρόκειται για μια απλή περίπτωση εθισμού ή εάν πρόκειται για περιστατικό όπου υπάρχει συνοσηρρότητα και με άλλη ψυχική διαταραχή όπως είναι η ελλειμματική προσοχή με υπερκινητικότητα, η δυσθυμία ή κάποια αγχώδης διαταραχή. Στην πρώτη περίπτωση παρέχουμε συμβουλευτικές υπηρεσίες σε γονείς και παιδιά ενώ στην δεύτερη γίνεται παραπομπή για την αντιμετώπισή τους σε πιο εξειδικευμένα κέντρα (δομές)», εξηγεί ο κ. Λουκίδης.
Οι διαστάσεις του προβλήματος
Πόσο έντονο είναι, όμως το πρόβλημα για τους χρήστες του διαδικτύου στη χώρα μας αλλά και την Αιτωλοακαρνανία; Επικαλούμενος αποτελέσματα επιστημονικών ερευνών ο ψυχολόγος Χαράλαμπος Λουκίδης παρουσίασε μια δυσάρεστη πραγματικότητα. «Με βάση μια πρόσφατη έρευνα που πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία της Ελληνική Εταιρεία Μελέτης της Διαταραχής Εθισμού στο Διαδίκτυο (ΕΕΜΔΕΔ) με εννέα πανεπιστήμια στην Ευρώπη, “η Ελλάδα είναι η δεύτερη χώρα μετά την Αγγλία σε εθισμό στο Διαδίκτυο”. Άλλα στοιχεία που αφορούσαν έρευνα που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Computers in Human Behavior τον Ιούλιο του 2018 αναφέρει ότι τα ποσοστά των συμπτωμάτων εθισμού τυπικά κυμαίνονταν περί το 25% πανευρωπαϊκά και στο 37,7% στους Έλληνες χρήστες. Για τον Νομό Αιτωλοακαρνανίας τα ποσοστά εθισμού στο διαδίκτυο αγγίζουν τον πανελλαδικό μέσο όρο χωρίς αυτό όμως να σημαίνει ότι αυτή η διαπίστωση δεν είναι άκρως ανησυχητική», ανέφερε στη «Σ» ο ψυχολόγος Χαράλαμπος Λουκίδης.
Οι επιπτώσεις στην ψυχική υγεία
Έντονα αρνητικές είναι οι επιπτώσεις στην ψυχική υγεία ως αποτέλεσμα της υπερβολικής χρήσης εφαρμογών της σύγχρονης τεχνολογίας. Σε αυτές, σύμφωνα με στοιχεία μελετών που κωδικοποιεί ο επιστημονικός συνεργάτης του Κέντρου Πρόληψης «Οδυσσέας» συγκαταλέγονται: ανάπτυξη ανοχής, καθώς εκδηλώνεται ή ανάγκη για ολοένα αυξανόμενη χρονικής διάρκειας σύνδεση με το διαδίκτυο προς επίτευξη της επιθυμητής ευχαρίστησης και ικανοποίησης, συμπτώματα στέρησης, κυρίως τρόμος, ανησυχία και κακοκεφιά, συναισθηματικές διαταραχές, όπως κατάθλιψη και ευερεθιστότητα, διακοπή των κοινωνικών σχέσεων, που μπορεί να εκδηλώνεται με εξασθένηση ή ολική εξαφάνιση είτε σε ποιότητα είτε σε ποσότητα».
Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς
Τι συμβουλεύει ο ψυχολόγος Χαράλαμπος Λουκίδης να κάνουν οι γονείς; «Συμφωνούμε με το παιδί -με πλήρη συναίνεση- τους κανόνες πρόσβασης στο διαδίκτυο, τις ώρες, και τους διαδικτυακούς χώρους που δικαιούται να επισκέπτεται. Για παράδειγμα το Facebook, όπως και πολλά παιχνίδια δεν επιτρέπονται σε παιδιά κάτω των 13. Στη συνέχεια, παραμένουμε συνεπείς στην εφαρμογή όσων έχουν συμφωνηθεί. Καθόμαστε τουλάχιστον μια ώρα τη βδομάδα μαζί με το παιδί μπροστά στον υπολογιστή. Του ζητούμε να μας ξεναγήσει στους χώρους που συχνάζει, να μας δείξει πώς και με ποιούς μιλά και γενικά του προσφέρουμε την ικανοποίηση να γίνει δάσκαλός μας και να μας φιλοξενήσει στον κόσμο του. Ενημερωνόμαστε για τις δεξιότητες που απαιτούνται από ένα σύγχρονο νέο και ένα σύγχρονο γονιό. Αυτό είναι αναγκαίο γιατί οι περισσότεροι (παιδιά και γονείς) έχουν την άποψη ότι διαθέτουν γνώσεις και δεξιότητες, ενώ στην πραγματικότητα υστερούν. Στη συνέχεια αναλαμβάνουμε πρωτοβουλίες για την απόκτηση όσο το δυνατόν περισσότερων γνώσεων και δεξιοτήτων».
Φόνη Γερμενή – Εφημερίδα Συνείδηση
sinidisi.gr
