Η «Ανεμώνη», ο Σύλλογος Γονέων, Κηδεμόνων και Φίλων ατόμων με αυτισμό Ν. Αιτωλοακαρνανίας σημειώνει πως « από την ίδρυσή της, εδώ και τρία χρόνια, παλεύει να ευαισθητοποιήσει την τοπική κοινωνία, έχοντας λάβει ελάχιστη ουσιαστική στήριξη από τους αρμόδιους φορείς».
Σήμερα εξέδωσε ανακοίνωση για την Παγκόσμια ημέρα ατόμων με Αναπηρία 2025 εκφράζοντας, μεταξύ άλλων, την δυσαρέσκειά της για την μεταχείριση των ατόμων με αναπηρίες στην Ελλάδα, των οικογενειών τους και των φορέων τους.
Η ανακοίνωση:
Κάθε χρόνο την «Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία» τα ευχολόγια πάνε κι έρχονται. Καταιγισμός βαρύγδουπων δηλώσεων για ενσυναίσθηση και αλληλεγγύη μας κατακλύζουν από προβεβλημένες και φωταγωγημένες εκδηλώσεις.
Πολλές φορές από ανθρώπους που δεν έχουν καμία σχέση με τα ανάπηρα άτομα και τις οικογένειές τους, οι οποίοι επιδιώκουν έμμεσα τους δικούς τους σκοπούς και την προβολή τους.
Υπάρχουν μόνο αυτοί οι λίγοι που ανώνυμα, αθόρυβα και ουσιαστικά αγωνίζονται και στηρίζουν τους ανάπηρους καθ’όλη την διάρκεια της χρονιάς, χωρίς να ζητούν καμία προβολή και καμία ανταπόδοση.
Φέτος τα λόγια τελείωσαν.
Η ημέρα αυτή δεν είναι γιορτή.Είναι μια υπενθύμιση.
Η «Ανεμώνη» εκφράζει την δυσαρέσκειά της για την μεταχείριση των ατόμων με αναπηρίες στην Ελλάδα, των οικογενειών τους και των φορέων τους.
Παλεύουμε μόνοι μας. Άνισα. Μόνο για το αυτονόητο: Για να ζούμε μια καθημερινότητα με αξιοπρέπεια και για να μπορούμε να συμμετέχουμε ισότιμα στην κοινωνία.
Η οικονομική στήριξη από το κράτος είναι ελάχιστη και αναντίστοιχη στις ανάγκες των ατόμων με αναπηρία. Δεν υπάρχει καμία καθοδήγηση.
Ναι, δομές υπάρχουν, όμως, στην πλειοψηφία τους είναι υποστελεχωμένες και λειτουργούν με σαφή έλλειψη ενός ολοκληρωμένου πλάνου.
Οι ανάπηροι για βασικές και απολύτως αναγκαίες παροχές (εργοθεραπείες, λογοθεραπείες) οδηγούμαστε πολλές φορές σε ιδιωτικού τύπου δομές λαμβάνοντας μόνο μια μικρή επιδότηση από τον ΕΟΠΥΥ. Ο ΕΟΠΥΥ μάλιστα δεν καλύπτει το 100% των δαπανών αυτών, οπότε αναγκαζόμαστε να πληρώνουμε και επιπλέον ποσά. Οι οικογένειες, με άλλα λόγια, που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα είναι καταδικασμένες.
Οι ανάπηροι έχουμε μετατραπεί σε ένα προϊόν κερδοσκοπίας, οπότε και η αρωγή μας μέσω των δομών τούτων δεν αποσκοπεί τόσο στην ουσιαστική υποβοήθησή μας, όσο στην επίτευξη κέρδους.
Στα γενικά και ειδικά σχολεία, κάθε χρόνο, τα προβλήματα είναι τα ίδια. Τα ίδια κενά, η ίδια υποστελέχωση, η ίδια έλλειψη υποδομών και κτιρίων, η ίδια έλλειψη εξειδικευμένης – εξατομικευμένης εκπαίδευσης. Οι εκπαιδευτικοί, μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο, αγωνίζονται πολλές φορές υπερβάλλοντας εαυτούς. Το Κράτος γνωρίζει. Το Υπουργείο Παιδείας γνωρίζει. Τα προβλήματα είναι συγκεκριμένα και μετρημένα στα δάχτυλα.
Όμως, τίποτα δεν αλλάζει. Δεν υπάρχει καμία μέριμνα, κανένα ενδιαφέρον από την πολιτεία, που θα έπρεπε εν μια νυκτί, με έναν νόμο να λάβει τα απαραίτητα δραστικά μέτρα.
Η ενηλικίωση των ανάπηρων ανθρώπων είναι ακόμα πιο δύσκολη. Δεν υπάρχει καμία προοπτική απασχόλησής τους ή συμμετοχής τους σε κοινωνικές δράσεις.
Ίσως αυτό να είναι και το πιο δύσκολο κομμάτι: Η κοινωνική αλληλεπίδραση των ανάπηρων με την υπόλοιπη κοινωνία. Μια κοινωνία, που σίγουρα, από την οπτική της ευαισθητοποίησης και της γνώσης, βρίσκεται σε καλύτερο επίπεδο από το παρελθόν, αλλά που όμως, ακόμα δεν έχει εκπαιδευτεί επαρκώς για να αποδεχθεί τους ανάπηρους ελεύθερα και ανερυθρίαστα.
Η «Ανεμώνη», ο Σύλλογος Γονέων, Κηδεμόνων και Φίλων ατόμων με αυτισμό Ν. Αιτ/νίας, από την ίδρυσή της, εδώ και τρία χρόνια, παλεύει να ευαισθητοποιήσει την τοπική κοινωνία, έχοντας λάβει ελάχιστη ουσιαστική στήριξη από τους αρμόδιους φορείς.
Εν κατακλείδι, θα κλείσουμε λέγοντας πως δυστυχώς, οι ανάπηροι δεν έχουν την «πολυτέλεια» του αγώνα. Ο καθένας τραβάει τον δικό του Γολγοθά. Εσείς οι «άλλοι» είστε αυτοί που πρέπει να μας βοηθήσετε. Όπως λέει κι ο ποιητής «Κατά τ’ άλλα εσείς, που είσαστε υγιείς και αξιοπρεπείς, βοηθήστε μας και λίγο. Δώστε μας πνοή, στέγη και τροφή, μια ιδέα στεγανή που να μη μπάζει κρύο».
Η ΑΝΕΜΩΝΗ
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΟΝΕΩΝ, ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ
ΚΑΙ ΦΙΛΩΝ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΑΥΤΙΣΜΟ
Ν/ ΑΙΤ/ΝΙΑΣ, ΑΓΡΙΝΙΟ, Γ.ΡΙΤΣΟΥ 32
agrinionews.gr
