Την ικανοποίησή του για την ολοκλήρωση μιας σύγχρονης φοιτητικής εστίας στο Μεσολόγγι εξέφρασε ο Κώστας Πιστιόλας, τονίζοντας ότι πρόκειται για μια σημαντική εξέλιξη για ολόκληρη την Αιτωλοακαρνανία.
«Οφείλω προσωπικά να συγχαρώ όλους όσοι εργάστηκαν για να φτάσουμε σε αυτό το αποτέλεσμα», σημείωσε, υπογραμμίζοντας τη σημασία μιας υποδομής που μπορεί να αποτελέσει πρότυπο για τη χώρα.
Παράλληλα, ο ίδιος άσκησε έντονη κριτική στη Δημοτική Αρχή του Αγρινίου για την έλλειψη πρωτοβουλιών και ουσιαστικού έργου όσον αφορά το Πανεπιστήμιο. Σύμφωνα με τον Πιστιόλα, η αποστολή ενός μηχανήματος για τον καθαρισμό των χόρτων ή η «φιέστα» για λίγους φοιτητές δεν αρκούν. «Η αλήθεια είναι ότι κανείς, και σίγουρα όχι η Δημοτική Αρχή, δεν μπορεί να ξεφύγει από την πραγματικότητα, στην οποία συμμετείχε πρωταγωνιστικά με λάθη και παραλείψεις», υπογράμμισε.
Ο ίδιος αναρωτήθηκε γιατί το Αγρίνιο δεν κατάφερε να αποκτήσει φοιτητική εστία, ποιοι ήταν οι σχεδιασμοί του Δήμου και ποιες πρωτοβουλίες αναλήφθηκαν στο Υπουργείο Παιδείας τα τελευταία 11 χρόνια. Η κριτική του Πιστιόλα επεκτάθηκε σε γενικότερη στασιμότητα της πόλης, έλλειψη οράματος και συμβιβασμούς που, όπως σημειώνει, περιορίζουν την ανάπτυξη και τις δυνατότητες διεκδίκησης για το μέλλον.
Αναλυτικά η ανάρτηση
«Πρόκειται αναμφίβολα για μια σημαντική και ιδιαιτέρως θετική εξέλιξη για ολόκληρη την Αιτωλοακαρνανία. Και οφείλω προσωπικά να συγχαρώ όλους όσοι εργάστηκαν, για να φτάσουμε στο σημείο να αποκτήσει το Μεσολόγγι ίσως την πιο σύγχρονη φοιτητική εστία που υπάρχει σήμερα στη χώρα μας!
Στο Αγρίνιο τώρα, κάποιοι νομίζουν ότι επειδή έστειλαν το μηχάνημα να καθαρίσει τα χόρτα, έχουν εκπληρώσει το ρόλο τους με επάρκεια…και υπερηφανεύονται για αυτό, επιζητώντας, μάλιστα, το θριαμβευτική αποδοχή απ’ όλους μας, για το σπουδαίο τους έργο.
Με φιέστες και γλυκόλογα στους λιγοστούς φοιτητές, που όλο και μειώνονται, με ότι αυτό μπορεί να σημάνει τα επόμενα χρόνια, δουλειά δεν κάνουμε. Ούτε με αφ’ υψηλού θεώρηση των καταστάσεων και τη γνωστή μόνιμη υπεκφυγή. Η αλήθεια είναι πως κανείς και σίγουρα όχι η Δημοτική Αρχή, που αισίως διανεύει την Τρίτη θητεία της, δεν μπορεί να ξεφύγει από την πραγματικότητα στη διαμόρφωση της οποίας συμμετείχε πρωταγωνιστικά και η ίδια με τα λάθη και κυρίως με τις παραλείψεις της και απ’ τα όνειρα μιας κοινωνίας που τείνουν να γίνουν ξανά εφιάλτης. H αλήθεια είναι ότι ο Δήμος το μόνο που σκέφτηκε να κάνει για το Πανεπιστήμιο είναι…να του στείλει τη Λαϊκή Αγορά του Σαββάτου….
Γιατί, αλήθεια, το Αγρίνιο δεν αξιώθηκε να αποκτήσει φοιτητική εστία; Πως ο Δήμος υπηρετεί τους στόχους μας για το Πανεπιστήμιο; Ποιες λύσεις σχεδίασε και πως τις διεκδίκησε; Πότε ο δήμαρχος πήγε και με ποια φαρέτρα στο Υπ. Παιδείας να απαιτήσει τι; Και τι έχει καταφέρει αυτά τα ολάκερα 11 χρόνια;
Μακάρι, βέβαια, να ήταν η αδράνεια, η ολιγωρία και ο εφησυχασμός μόνο στο θέμα του Πανεπιστημίου. Σε όλα τα μεγάλα ζητήματα υπάρχει, αν όχι οπισθοδρόμηση, στασιμότητα. Και όσες «μάχες» χρειάστηκε να δοθούν ήταν για να μη χάσουμε και αυτά που έχουμε! Κανένα όραμα, κανένας στόχος καμιά νέα διεκδίκηση, καμιά όρεξη για δουλειά. Και φυσικά, συμβιβασμοί σε όλα τα επίπεδα, προς εξυπηρέτηση των εκλογικών σκοπιμοτήτων. Ίσως δε όχι μόνο των της αυτοδιοίκησης……
Πρόκειται αναμφίβολα για μια σημαντική και ιδιαιτέρως θετική εξέλιξη για ολόκληρη την Αιτωλοακαρνανία. Και οφείλω προσωπικά να συγχαρώ όλους όσοι εργάστηκαν, για να φτάσουμε στο σημείο να αποκτήσει το Μεσολόγγι ίσως την πιο σύγχρονη φοιτητική εστία που υπάρχει σήμερα στη χώρα μας!
Στο Αγρίνιο τώρα, κάποιοι νομίζουν ότι επειδή έστειλαν το μηχάνημα να καθαρίσει τα χόρτα, έχουν εκπληρώσει το ρόλο τους με επάρκεια…και υπερηφανεύονται για αυτό, επιζητώντας, μάλιστα, το θριαμβευτική αποδοχή απ’ όλους μας, για το σπουδαίο τους έργο.
Με φιέστες και γλυκόλογα στους λιγοστούς φοιτητές, που όλο και μειώνονται, με ότι αυτό μπορεί να σημάνει τα επόμενα χρόνια, δουλειά δεν κάνουμε. Ούτε με αφ’ υψηλού θεώρηση των καταστάσεων και τη γνωστή μόνιμη υπεκφυγή. Η αλήθεια είναι πως κανείς και σίγουρα όχι η Δημοτική Αρχή, που αισίως διανεύει την Τρίτη θητεία της, δεν μπορεί να ξεφύγει από την πραγματικότητα στη διαμόρφωση της οποίας συμμετείχε πρωταγωνιστικά και η ίδια με τα λάθη και κυρίως με τις παραλείψεις της και απ’ τα όνειρα μιας κοινωνίας που τείνουν να γίνουν ξανά εφιάλτης. H αλήθεια είναι ότι ο Δήμος το μόνο που σκέφτηκε να κάνει για το Πανεπιστήμιο είναι…να του στείλει τη Λαϊκή Αγορά του Σαββάτου….
Γιατί, αλήθεια, το Αγρίνιο δεν αξιώθηκε να αποκτήσει φοιτητική εστία; Πως ο Δήμος υπηρετεί τους στόχους μας για το Πανεπιστήμιο; Ποιες λύσεις σχεδίασε και πως τις διεκδίκησε; Πότε ο δήμαρχος πήγε και με ποια φαρέτρα στο Υπ. Παιδείας να απαιτήσει τι; Και τι έχει καταφέρει αυτά τα ολάκερα 11 χρόνια;
Μακάρι, βέβαια, να ήταν η αδράνεια, η ολιγωρία και ο εφησυχασμός μόνο στο θέμα του Πανεπιστημίου. Σε όλα τα μεγάλα ζητήματα υπάρχει, αν όχι οπισθοδρόμηση, στασιμότητα. Και όσες «μάχες» χρειάστηκε να δοθούν ήταν για να μη χάσουμε και αυτά που έχουμε! Κανένα όραμα, κανένας στόχος καμιά νέα διεκδίκηση, καμιά όρεξη για δουλειά. Και φυσικά, συμβιβασμοί σε όλα τα επίπεδα, προς εξυπηρέτηση των εκλογικών σκοπιμοτήτων. Ίσως δε όχι μόνο των της αυτοδιοίκησης……
Πρόκειται αναμφίβολα για μια σημαντική και ιδιαιτέρως θετική εξέλιξη για ολόκληρη την Αιτωλοακαρνανία. Και οφείλω προσωπικά να συγχαρώ όλους όσοι εργάστηκαν, για να φτάσουμε στο σημείο να αποκτήσει το Μεσολόγγι ίσως την πιο σύγχρονη φοιτητική εστία που υπάρχει σήμερα στη χώρα μας!
Στο Αγρίνιο τώρα, κάποιοι νομίζουν ότι επειδή έστειλαν το μηχάνημα να καθαρίσει τα χόρτα, έχουν εκπληρώσει το ρόλο τους με επάρκεια…και υπερηφανεύονται για αυτό, επιζητώντας, μάλιστα, το θριαμβευτική αποδοχή απ’ όλους μας, για το σπουδαίο τους έργο.
Με φιέστες και γλυκόλογα στους λιγοστούς φοιτητές, που όλο και μειώνονται, με ότι αυτό μπορεί να σημάνει τα επόμενα χρόνια, δουλειά δεν κάνουμε. Ούτε με αφ’ υψηλού θεώρηση των καταστάσεων και τη γνωστή μόνιμη υπεκφυγή. Η αλήθεια είναι πως κανείς και σίγουρα όχι η Δημοτική Αρχή, που αισίως διανεύει την Τρίτη θητεία της, δεν μπορεί να ξεφύγει από την πραγματικότητα στη διαμόρφωση της οποίας συμμετείχε πρωταγωνιστικά και η ίδια με τα λάθη και κυρίως με τις παραλείψεις της και απ’ τα όνειρα μιας κοινωνίας που τείνουν να γίνουν ξανά εφιάλτης. H αλήθεια είναι ότι ο Δήμος το μόνο που σκέφτηκε να κάνει για το Πανεπιστήμιο είναι…να του στείλει τη Λαϊκή Αγορά του Σαββάτου….
Γιατί, αλήθεια, το Αγρίνιο δεν αξιώθηκε να αποκτήσει φοιτητική εστία; Πως ο Δήμος υπηρετεί τους στόχους μας για το Πανεπιστήμιο; Ποιες λύσεις σχεδίασε και πως τις διεκδίκησε; Πότε ο δήμαρχος πήγε και με ποια φαρέτρα στο Υπ. Παιδείας να απαιτήσει τι; Και τι έχει καταφέρει αυτά τα ολάκερα 11 χρόνια;
Μακάρι, βέβαια, να ήταν η αδράνεια, η ολιγωρία και ο εφησυχασμός μόνο στο θέμα του
Πανεπιστημίου. Σε όλα τα μεγάλα ζητήματα υπάρχει, αν όχι οπισθοδρόμηση, στασιμότητα. Και όσες «μάχες» χρειάστηκε να δοθούν ήταν για να μη χάσουμε και αυτά που έχουμε! Κανένα όραμα, κανένας στόχος καμιά νέα διεκδίκηση, καμιά όρεξη για δουλειά. Και φυσικά, συμβιβασμοί σε όλα τα επίπεδα, προς εξυπηρέτηση των εκλογικών σκοπιμοτήτων. Ίσως δε όχι μόνο των της αυτοδιοίκησης……»
sinidisi.gr
