«Με τα φτερά της ελευθερίας»
Μυθιστόρημα από τη Φωτεινή Μυλωνά-Ραΐδη
Εκδόσεις Hanshtag (Ελληνοεκδοτική)
Ένα καινούριο βιβλίο, μυθιστόρημα συγκεκριμένα, της πολυγραφότατης συγγραφέα, Φωτεινής Μυλωνά-Ραΐδη, είδε το φως της δημοσιότητας λίγο πριν το Πάσχα.
Τίτλος του: «Με τα φτερά της ελευθερίας» . Την έκδοσή του ανέλαβε η Ελληνοεκδοτική, η οποία και το διανέμει, μέσα από τη θυγατρική της Hashtang.
***************************************************************************
Το έργο αναφέρεται στις σχέσεις ΠΑΤΕΡΑ και ΚΟΡΙΤΣΙΩΝ, κι όχι τυχαία «κοριτσιών».
Γιατί το μοντέλο της διαπαιδαγώγησής τους, σε αντίθεση με το αντίστοιχο των αγοριών, στα μέσα του 20ου αιώνα, όπου ξετυλίγεται η υπόθεση του έργου, είναι άμεσα εξαρτημένο…
*από τα κοινωνικά στερεότυπα, που επικρατούν για τον ρόλο των γυναικών στη ζωή
*και βαθιά επηρεασμένο από τις ελλειμματικές προσωπικότητες των πατεράδων τους, που επιδιώκουν να ορίσουν με τα δικά τους μέτρα, τα εξουσιαστικά, το από πού μέχρι πού της εξέλιξής τους.
Η διαγενεακή συνομιλία, που θα μπορούσε να εξασφαλίσει την ενότητα και τη συνοχή της οικογένειας, δυστυχώς, εκτρέπεται σε πάλη ανάμεσα στο παλιό και το καινούριο.
Το συμβόλαιο ζωής δεν γράφεται μια φορά «για πάντα!», όπως πιστεύαμε κάποτε. Χρειάζεται διαρκείς αναπροσαρμογές για να συμβαδίζει στις επιταγές του σήμερα.
Η πρόοδος είναι μια δύσκολη διαδικασία προσαρμογής στο σήμερα, μέσα από θεωρήσεις κι αναθεωρήσεις, δοκιμές και λάθη.
Η τόλμη και το θάρρος είναι απαραίτητα. Το «εμείς» χτίζεται με κόπους και προσπάθεια.
Αξίζει, όμως, τον κόπο!
Στο οπισθόφυλλο του βιβλίου διαβάζουμε…
Δεύτερο μισό του εικοστού αιώνα…
Ένας πατέρας διαμορφώνει το στερεότυπο του ρόλου του μέσα απ’ τον ακατανόητο κι ελλειμματικό κόσμο της παιδικής του ηλικίας –γεννήθηκε το 1923-, που τον στοιχειώνει ο εφιάλτης της τρέλας.
Μια μάνα παγιδευμένη απ’ τη χωρίς μέτρο δοτικότητα του πατέρα της την αναζητάει στον άντρα της.
Η συνέχεια; Τρία κοριτσάκια. Το αύριο της ζωής… σε καθεστώς ασφυξίας, από στενόμυαλους δικτατορίσκους και ανεπίγνωστους οπαδούς. Η σύγκρουση αναπόφευκτη.
Τα δυο μεγαλύτερα καταφέρνουν με τα φτερά τους, τα φτερά της ελευθερίας, να πορευτούν στο μέλλον, ρίχνοντας μαύρη πέτρα πίσω τους!
Η μικρότερη παραιτείται, χωρίς αποτέλεσμα, σε μια προσπάθεια να εξισορροπήσει την απόγνωση του πατέρα της! Το «ζώο» που εκείνος μια ζωή προσπαθούσε να αποφύγει, ξυπνάει μέσα του, ντύνεται τα φτερά του γυπαετού και πετάει στο επέκεινα, τη στιγμή που η μάνα της λιποτακτεί μέσα από το Αλτσχάιμερ.
Δυο δεκαετίες περίπου μετά, τελείως απρόσμενα, οι αδερφές σμίγουν… Η μικρότερη αναζητάει φτερά! Οι μεγαλύτερες τη χαμένη τους οικογένεια…
