Γράφει ο Γιώργος Παληγεώργος*
Τα ιστορικά γεγονότα, που έχουν σημαδέψει την πορεία του τόπου μας και του λαού μας, έχουν τη μεγάλη τους σημασία στην επιστήμη, μα κύρια στη γνώση και στις καρδιές των ανθρώπων.
Τα γεγονότα που αποτελούν αναπόφευκτους κόμβους της ιστορίας για κάποιες περιοχές, για κάποιες χώρες, για τεράστια τμήματα του πλανήτη, επιβάλλουν ιδιαίτερη προσοχή. Η μελέτη, η γνώση και η αναθύμηση αυτών των γεγονότων, που ξεφεύγουν απ’ τον ιστορικό τους χρόνο και σκορπίζουν μηνύματα θάρρους, ελπίδας και ανθρωπισμού, δε μπορεί παρά να βρίσκονται στο κέντρο των ενδιαφερόντων μας.
Ένα τέτοιο γεγονός είναι η απελευθέρωση του Αγρινίου το 1821, όπως το έζησαν οι Αγρινιώτες και οι γειτνιάζοντες Αιτωλοί και Ακαρνάνες αλλά και οι επαναστατημένοι συμπατριώτες μας κατά τόπους. Ο λαός μας που τότε για τέσσερις περίπου αιώνες βίωσε τη σκλαβιά, έχει σημαντικότατους λόγους να φρεσκάρει τη μνήμη του, να επικαιροποιεί τα μηνύματα των αγώνων για τη λευτεριά και να δίνει την ιστορική σκυτάλη στις νεότερες γενιές!
Έτσι λοιπόν η αναθύμηση της μέρας της απελευθέρωσης του Αγρινίου, στις 11 Ιούνη 1821, δεν πρέπει να αποτελεί ευκαιρία για μια επετειακή φωτοβολίδα, για παράτες παραγόντων και δημόσιες σχέσεις. Αντίθετα οφείλουμε όλοι μας, όσοι κατοικούμε στην πόλη και στην ευρύτερη περιοχή, ο καθένας με τον τρόπο του, με τον τρόπο της ζωής του και χωρίς ταρατατζούμ και θορύβους, να φανερώνει την ιστορική μνήμη, να αναδεικνύει διαρκώς τις πανανθρώπινες αξίες και να βγάζει προσεκτικά και ήρεμα πολιτικά συμπεράσματα. Γιατί η ιστορία δεν είναι νεκρό αρχείο, αλλά διαρκής τροφοδότης της ανθρώπινης πορείας, για πρόληψη αλλά και μπόλιασμα των αγώνων!
Το σημαντικότερο όμως είναι η αντίληψη για τη λευτεριά! Να δούμε, τι σημαίνει λευτεριά, ποιοι την επιβουλεύονται, ποιοι την αφαιρούν, ποιοι την ξεπουλούνε, ποιοι αγωνίζονται για να την ανακτήσουν και τελικά ποιοι την καπηλεύονται, όταν πάλι κερδηθεί και ψαλιδίζοντάς την ξανά, σιγά-σιγά και ύπουλα, κάποια στιγμή την αφαιρούν και πάλι ολοκληρωτικά, όπως και τώρα!
Η Ελλάδα, εδώ και αρκετά χρόνια, ζει μια ιδιότυπη μα πραγματική κατοχή με πρωταγωνιστές τα γεράκια των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ και της διεθνούς και ντόπιας οικονομικής ολιγαρχίας, του σύγχρονου δηλαδή ιμπεριαλισμού και των πλοκαμιών του.
Είναι χρήσιμες κάποιες αντιστοιχίσεις του τότε με το τώρα. Είναι γνωστό πως δεν αγωνίστηκαν όλες οι δυνάμεις της χώρας για την απελευθέρωση της Πατρίδας μας. Μετά την Οθωμανική επικράτηση δεν ήταν λίγοι εκείνοι που συντάχτηκαν με τον κατακτητή ενάντια στους υπόδουλους ρωμιούς, αποκτώντας προνόμια, βιος κι εξουσίες. Πολλοί από αυτούς(κοτσαμπάσηδες) το 1821 υπήρξαν αντεπαναστάτες κι ενάντιοι στον αγώνα των ξεσηκωμένων Ελλήνων για απελευθέρωση, για αλληλεγγύη, για ανθρώπινη ζωή! Ήταν αυτοί που στη συνέχεια, στην εξέλιξη της απελευθέρωσης, υπήρξαν τιμωροί όσων απελευθέρωσαν τελικά την Ελλάδα!
Σήμερα όλοι αυτοί που συντάσσονται υπέρ των μνημονίων (φανερών και κρυφών) και του οικονομικού φιλελευθερισμού δείχνουν ακριβώς την ίδια προθυμία που έδειξε η πλειονότητα των κοτσαμπάσηδων και των κύκλων στους προς τους πασάδες και την Υψηλή Πύλη στη διάρκεια της σκλαβιάς και προς τα συμφέροντα των Μεγάλων δυνάμεων μετά την απελευθέρωση. Οι μνημονιακές πολιτικές δυνάμεις της χώρας μας, που αναγνωρίζουν ως πολιτικούς τους προϊσταμένους τις ΗΠΑ, ΕΕ, ουσιαστικά μας σπρώχνουν συνειδητά στο στόμα του λύκου. Με αυτές τις πολιτικές δυνάμεις λοιπόν ο χειμαζόμενος Αγρινιώτικος δε μπορεί να γιορτάσει την απελευθέρωση της πόλης του! Πολύ περισσότερο δε μπορεί να συζητά μαζί τους για δικαιότερη κοινωνία, για ελεύθερη Ελλάδα!
Ο Αγρινιώτικος λαός γιορτάζει, συζητά και συντάσσεται με την πλειονότητα του ΅Ελληνικού λαού που συνθλίβεται απ’ την ακρίβεια, τη φτωχοποίηση, τις ιδιωτικοποιήσεις και την παράδοση της χώρας! Γιορτάζει και συζητά όμως με όλους τους δημοκρατικούς αγωνιζόμενους πολίτες, που ζουν στο πετσί τους τη σύγχρονη υποδούλωση και λαχταρά τη νέα απελευθέρωση.
*Ο Γιώργος Παληγεώργος είναι οικονομολόγος – συγγραφέας και υπ. Βουλευτής Αιτωλ/νίας ΜΕΡΑ 25- ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΤΗ ΓΙΑ ΡΗΞΗ
